Apple maakt content duur

Apple stelt bedrijven verplicht om abonnementen ook via de App Store aan te bieden als het gaat om content zoals kranten en tijdschriften. De aanbieding buiten de App om mag niet goedkoper zijn dan de aanbieding binnen de App.

Dit lijkt misschien redelijk, maar als het voor de consument wezenlijk niet uitmaakt af hij een abonnement via de App aangaat of direct met het bedrijf qua prijs, dan is de kans groot dat de klant kies voor binnen de App aangezien dit wel erg gemakkelijk gaat. Omdat Apple 30% van deze omzet tot zich neemt zal uiteindelijk de consument deze 30% betalen. 30% lijkt me enorm veel in verhouding met het geleverde. Een uitgever heeft mensen in dienst zoals schrijvers, editors en journalisten. Door digitaal te lezen verwacht ik als lezer een voordeel ten opzichte van mensen met de papieren variant. Dit wordt zo wel erg moeilijk gemaakt.

Wat doet Apple voor die 30%? Het bieden van een veelgebruikt platform, wat veiligheid en bandbreedte en aanverwante activiteiten. In de grootte, schaal en de menselijke arbeid die erbij komt kijken bij Apple lijkt het me niet dat er zo’n marge nodig is. Ik kan niet ergens binnen kijken, maar in omgevingen waar zeer veel elektronisch en geautomatiseerd gebeurd zou het leveren van een krant van 1,70 € geen 0,51 cent (30%) hoeven kosten. Het lijkt dan ook op het maximaliseren van marktwerking en ik denk dat Apple hiermee zijn hand overspeeld. Ik ben best onder de indruk van Apple spullen, maar als ik niet beter leer begrijpen waarom Apple hiervoor 30% vraagt, dan ben ik de eerste die overstapt als er een goed alternatief komt voor de iPad. Helaas is deze er nog niet (dit had ik ook voorspelt), maar het komende jaar zal hier wel verandering in komen.

Dit is voor mij dus meer een principe kwestie. Ik geef namelijk wel geld uit voor Apps en vind de prijzen redelijk en ook redelijk dat een ontwikkelaar 30% kwijt is aan Apple. Ik vind een App namelijk wel een wezenlijk verschil hebben met een dagelijks/maandelijks terugkerend iets als een krant.

Als Apple een schappelijk percentage zou rekenen voor Content (bijv. een 10%) neem dat mijn huidige bezwaar weg. Apple zou een onderscheid moeten maken tussen Apps, In Store aanschaffen en content op abonnementsbasis.

Nu is dit mijn gedachte en ik ken niet alle facetten en weten ze bij Apple meer dan ik, toch zie ik mijn sentiment terugkomen in allerhande reacties. Dus als ik het verkeerd begrijp wordt het blijkbaar niet goed uitgelegd.

De tijd zal het leren welke impact dit heeft.

Waar blijft de goede Windows laptop?

Zo meteen komt mijn schoonvader en gaan we samen op zoek naar zijn nieuwe laptop. Ik heb hem een Apple laptop geadviseerd. De reden ervoor is simpel. Niet omdat ik Mac OS zo geweldig vind, het lukt me maar niet om er gewend aan te raken en op mijn Apple MacBook Pro draai ik dus voornamelijk Windows. Ik vind Windows een fijn besturingssysteem, waar het allergrootste nadeel van Windows laptops is de harde schijf. Zo’n klein 7200 toeren schijfje is veruit de grootste bottleneck van een laptop. Ook de manier waarop Windows ermee omgaat, want zonder de technische details te kennen en te begrijpen merk ik dat ik na twee jaar een laptop zat ben. Hij wordt namelijk traag. Opstarten duurt langer, maar ook het opstarten van programma’s. Ik installeer niet veel verschillende software, ik defragmenteer mijn schijf regelmatig, ik zoek een lichte virusscanner, toch lukt het me nauwelijks om een laptop op snelheid te houden. Een Mac Os laptop behoudt zijn snelheid wel (beter). Ik heb een snelle windows laptop. Hoe kan dat? Omdat ik een SSD disc gebruik. Ben er anderhalf jaar geleden mee begonnen en een normale primaire laptop schijf komt er bij mij niet in. Het enige nadeel van SSD is dat het duur is. Toch is dat relatief, want zoals het er nu uitziet kan ik langer met mijn laptop blijven werken.

Ik snap dus niet dat bijna alle laptops die worden aangeboden die trage 7200 toeren schijven hebben. Of eigenlijk ook wel, dan willen mensen na 2 jaar en nieuwe. Op mijn werk hebben veel mensen een laptop en zonder uitzondering klagen ze allemaal over de snelheid.

Aan laptop bouwers zou ik dan ook willen adviseren. Overstijg de rest en los dit grote probleem op. 7200 toeren kan genoeg zijn, maar maak er dan een 5 ¼ inch schijf van, net als in gewone computers. Of doe meer met SSD of doe er twee schijven met RAID in. Zolang dit niet gebeurt adviseer ik een Apple met Mac OS.

Ik heb drie maanden gezocht naar een laptop, ik wilde een hoge resolutie en SSD (en Windows), ik heb het niet gevonden. Nu heb ik een Apple waarop ik Windows draai, een betere Windows laptop kan ik niet vinden. Ja, je betaald wat meer, maar de materialen zijn mooi en ik heb het idee dat ik met deze laptop een stuk langer ga doen, en misschien dat ik Mac OS nog een keer onder de knie krijg….

Tablet oorlog; een analyse van de iPad

2010 was het jaar van de iPad. Daar zijn de meeste het over eens. Zelf heb ik geroepen dat het wellicht een jaar of zelfs twee jaar duurt voordat er een goed alternatief komt of een serieuze concurrent op dit gebied. Er is veel nieuws te doen om de tablets.

Mijn eerste Apple product kocht ik pas in december 2009, een iPhone. Ik irriteerde me vaak aan hoe mensen Windows zwart maakte en Mac OS de hemel in prezen. Maar sinds die eerste aanschaf ben ik zelf al 6000 euro verder aan Apple artikelen, dit schrijf ik op een Apple macbook pro (maar met Word en in Windows 7). De waarde van Apple is de laatste tijd enorm gestegen en met deze lijn is Apple kanshebber om het waardevolste bedrijf in de wereld te worden binnen een paar jaar. Wie zag dat aankomen? Hoe is dit mogelijk? Maar nu loop ik mezelf weer voorbij, terug naar de iPad.

Eén van de krachten die in mijn ogen erg belangrijk is, is de batterij van de iPad. Niet alleen kun je hem de hele dag gebruiken, ook het stand-by laten staan maakt dat je bij het gebruik niet steeds denkt aan je docking station. Iets wat ik wel vaak met een laptop heb als ik mobiel zit te werken. De batterij van de iPad is één van de sleutels van het succes. Waarom is HP vooralsnog niet doorgegaan met een tablet met Windows erop? De enige twee obstakels die ik zie is dat Windows niet gemaakt is voor tablets, hierover later meer, maar vooral omdat je niet kan aankomen met een tablet die na 2 uur zijn diensten staakt, of twee keer zoveel weegt als een iPad. Ook de Playbook van RIM schijnt te zijn uitgesteld omdat ze de batterij duur niet rond kregen.

Waarom kan de iPad dan wel zo lang mee? Gebruiken zij een speciale batterij die technisch anders in elkaar steekt dan bij concurrenten? Nee. Apple is geen uitvinder van speciale batterij’s en concurrentie heeft dus in potentie de beschikking over gelijkwaardige producten.

Nogmaals, hoe kan het dat de batterij van de iPad het zo goed doet? Ik denk omdat de batterij een belangrijke plaats inneemt van de strategie van Apple. Niet omdat zij briljante dingen bedachten, maar omdat het evolutionair zo is gegroeid.

Als je kijkt naar belangrijke momenten in de Apple geschiedenis, dan zie je dat de iPod en cruciale rol gespeeld heeft. Juist, een mobiel apparaat. Al heel snel is Apple dus geconfronteerd met batterij’s die snel opraakten en dat dit een belangrijk verkoopargument is. Omdat ze waarschijnlijk weinig invloed hebben op de technologie van batterijen moest er dus op andere manier gekeken worden om de duur van een batterij te verlengen. En als je volgend lijstje bekijkt zie je dat het er best een aantal zijn:

• De muziek (en nu ook beeld) protocollen die Apple gebruikt kosten minder energie (bijv. H264).
• Voor opslag worden flash geheugen gebruikt welke minder energie kosten dan draaiende onderdelen zoals deze in een harde schijf voorkomen
• Slimme software optimalisaties om energie zuinig toch effectief met functionaliteit om te gaan
• De ARM processor gebruikt minder energie dan gewone processoren door tal van redenen (de reden waarom ook Microsoft Windows gaat omschrijven zodat deze op ARM draaien)
• Het beeldscherm is zuiniger met energie dan veel standaard LCD schermen.
• Batterij mag zeer veel ruimte innemen door andere onderdelen klein te houden. 80% van de binnenkant van de nieuwe MacBook Air bestaat uit batterij! Dat is vier keer zoveel dan de rest van de inhoud.
• Adobe Flash wordt geweerd (om tal van redenen), maar ook omdat dit energievretende software is.

De punten samen zorgen voor een optimale batterij prestatie. De software om goed met de batterij om te gaan zit complex in elkaar en bestaat misschien wel uit duizenden evolutionair opgebouwde optimalisaties. Hier zit jaren aan kennis en ervaring in, deze kennis moet een organisatie zelf opbouwen en er bestaan geen shortcuts voor. Door hier al jaren intensief mee bezig te zijn hebben ze hiermee een voorsprong op concurrenten opgebouwd die de batterij niet zo hoog op de prioriteitenlijst hebben staan.

De keuzes hebben Apple geen windeieren gelegd.

Het succes van de iPad bestaat uit meer dan een goede batterijduur. Neem bijvoorbeeld de prijs. Deze is onverwacht laag. Tijdens de keynote van Steve Jobs over de iPad daalde de koersen. Na het vermelden van de prijs namen ze ineens een sprong omhoog van meer dan 2 procent. Apple is een synoniem van duur, maar nu ineens bleek hun nieuwste product ook betaalbaar te zijn. Zelfs nu we bijna een jaar verder zijn (en de kosten voor een iPad voor Apple gedaald is) zijn de serieuze vergelijkbare producten niet goedkoper. Er bestaan wat goedkope alternatieven, maar die zijn ook serieus van een ander kaliber op het gebied van behuizing, gebruikers ervaring, duurzaamheid, et cetera.

Dan is er nog een andere invalshoek.

Apple wordt veel aangevallen om de “walled garden”. Dus dat de eigenaar van een product niet zelf kan bepalen wat er op zijn product is toegestaan en dat Apple schijnbaar vage regels hanteert voor het toelaten van applicaties. Ook ik trek daarover wel eens mijn wenkbrauw omhoog, maar wat ik niet begrijp wat nu het probleem voor de consument is? Het is een ding waar ontwikkelaars tegenaan lopen, maar de klant weinig raken. Natuurlijk zou ik ter vuur en ter zwaard strijden als Apple content van mijn apparaat zou verwijderen zoals onlangs door Amazon is gebeurt. Maar deze walled garden is voor veel mensen juist een zegen. Malware, ofwel software die schadelijk is voor de consument, wordt één van de grote problemen de komende jaren en mijn voorspelling is dat Apple’s IOS daar ook last van krijgt, maar minder dan bijvoorbeeld Android met als belangrijkste reden: de walled garden van Apple. Dit is meteen een bruggetje naar het grote succes van de Mac App Store. Dit concept schopt kont en hopelijk komt Microsoft snel met eenzelfde concept. Want ook hier geldt; als je daar iets koopt heb je ook redelijke zekerheid dat het software is die jouw computer en veiligheid niet schaadt.

Nu we toch bij de App Store zijn aanbeland. Het succes van de iPad lift natuurlijk mee op het succes van de iPhone en iPod touch. Liedjes en Apps kopen was nog nooit zo gemakkelijk en zonder de App Store was het heel anders gelopen met de iPad.

Toen de iPad werd aangekondigd was ik ook teleurgesteld. Het is geen laptop vervanger en gewoon een grote iPod Touch. Het duurde ook even voordat ik begreep waarom de iPad toch wel leuk was en ook hierin schuilt een succesreden. De iPad had nooit een productieve machine en laptop vervanger kunnen zijn. Gewoon omdat een tablet fundamenteel anders is als een beeldscherm met toetsenbord. Dus dat het in de basis beperkt leek, blijkt een noodzaak te zijn.

Wat de App store goed doet is de eenvoud waarmee je software kunt kopen. Een klik, wachtwoord invoeren en klaar. De interface van de iPad kent maar 1 scherm; een scherm met icoontjes, ofwel de apps. Dit is een beperking in mogelijkheden, net als dat er maar één knop op de voorkant van je scherm zit. Maar dit maakt het gebruik wel eenvoudiger en de uitleg korter. Mijn zoon van vier snapt het concept prima. Icoon aanklikken is applicatie opstarten, home button indrukken is altijd een applicatie beëindigen. Als iemand die veel met computers werkt ben ik altijd heel zuinig met het helpen van het uitzoeken van een nieuwe computer van iemand. Je krijgt meteen ook de vragen als ze ergens mee zitten. Sinds kort raadt ik een Apple aan (iPad of een computer met Mac OS). Dan weet ik redelijk zeker dat ik geen ondersteuning hoef te verlenen.

Onderschat ook het voordeel niet van het maken van de hardware en software. Android en Windows bijvoorbeeld draaien op hardware van veel fabrikanten, er zijn zoveel redenen waarom dit problemen op kan en zal leveren. Je hebt dan wel meer keus en de prijzen zijn in de regel lager, maar het is dus goed te verdedigen om iets meer uit te geven.

Ook voor de iPad geldt dat zowel de hardware als software van Apple vandaan komt. Zelfs nu zie je al wat problemen ontstaan doordat de iPhone 4 een ander beeldscherm heeft dan de voorgaande iPhones. Eerst was er alleen iPhone en iPod touch, nu is iPad erbij gekomen en ook de iPhone 4 (die ook weer bijvoorbeeld een gyroscoop heeft). Er komen steeds meer producten bij waardoor de App Store onoverzichtelijker wordt.

Nu de iPad zo’n doorslaand succes blijkt – ik zie dagelijks iPad op het werk en bij kennissen en op feestjes overweegt iedereen het wel om er één aan te schaffen – zijn andere bedrijven wakker geworden en wordt er flink geïnvesteerd om ook een tablet te produceren. Nu de eerste resultaten komen zijn de geruchten over een nieuwe iPad zo sterk dat niemand meer twijfelt dat deze er spoedig aan komt.

De markt is zeker nu nog groot genoeg voor veel verschillende tablets. De iPad lijkt mij (nog) niet zo geschikt voor zakelijke toepassingen, daarnaast kan ik me best voorstellen dat iemand naast een blackberry voor een Playbook die ook van RIM is zal kiezen. Of een Galaxy Tab naast een Galaxy S telefoon. Fans van Android zullen ook sneller wachten op een Android tablet, en er zullen tal van fabrikanten komen die goedkopere tablets produceren.

De tablet en dus ook de iPad is nog lang niet geoptimaliseerd. Werken met een tablet is fundamenteel anders dan het werken met computers of laptops. Er is (nog) geen mouseover, scrollen gaat anders, invoeren is ook niet optimaal met een toetsenbord die het scherm bedekt en dus snel erg klein maakt. Het zal nog wat jaren duren voordat deze fundamentele problemen zijn opgelost.

Niettemin is de scepsis over tablets binnen een jaar verdwenen. Ik kijk uit naar de toekomst.

Update : 21-01-2011 Plaatje van binnenste van iPad waardoor je de grootte van een batterij ziet:

Technologie Schuld

Laatst kwam ik voor het eerst de term Technology Debt tegen; Technologie schuld (TS).

Stel je moet een aanpassing maken in de code van een applicatie. Om deze wijziging netjes te maken moeten er ook tabellen gewijzigd worden en wat andere zaken zoals een goede documentatie hierover. Door het echter kort door de bocht ofwel “quick and dirty” te doen door bijvoorbeeld niet een hulptabel te gebruiken maar een aantal waarden hard gecodeerd te doen en documentatie achterwege te laten creëer je een technologie schuld. De gedachte hierachter is dat je vroeg of laat de code opnieuw moet schrijven, wel netjes moet maken omdat je tegen beperkingen aan bent gekomen of dat de applicatie flexibiliteit mist waardoor bepaalde klanten niet meer met de software kunnen of willen werken. Door dus snel iets af te maken moet je later alsnog betalen (en wellicht meer en extra) om het snelle werk te herstellen en duurzamer te maken.

Het concept sprak me erg aan en ik heb er nu wel het één en ander van gelezen. Daar zag ik in mijn ogen foute voorbeelden zoals het niet invullen van requirements is niet per se een TS. Of dat het gehele concept anders werd uitgelegd of begrepen.

Ik heb in het verleden veel met TS te maken gehad, toen had ik er geen naam voor, nu wel. De analogie tussen een TS en een financiële schuld houdt een bepaald moment op, toch zit er waarde in de term en ik zal die toelichten.

TS bestaat en zit verweven in het vak en is bijna altijd een slecht zichtbaar risico. Ik kan het weten, want ik heb mij hieraan ook regelmatig schuldig gemaakt.

Nadat software is opgeleverd en ermee gewerkt wordt komen er wensen bij. Wensen worden beoordeeld en als deze uitgevoerd moeten worden komt dit bij de ontwikkelaars terecht. Vaak moet er ook nog een inschatting of een fixed price afgegeven worden en dan wordt de ontwikkeling uitgevoerd. Ik praat nu over een leverancier opdrachtgever verhouding, maar dit kan ook binnen een bedrijf zelf plaatsvinden, het gaat om de gedachte.

Het gebeurt regelmatig dat opdrachtgevers schrikken van de kosten voor een bepaalde verandering en ontwikkelaars of leveranciers willen de klant graag tegemoet komen. Ontwikkeling is vaak een schatting, dus er is ook nog wat ruimte, maar regelmatig wordt er ook een optie geboden. Bijvoorbeeld dat de ontwikkeling in minder uren en doorlooptijd kan, maar dat de invulling van de wens daardoor wel beperkter of minder flexibel is met oog op de toekomst. Hier wordt dus in feite een voorstel gedaan om een technologie schuld te creëren, en daar kan dus ook consensus over bestaan.

Ontwikkelaars zijn duur en dit komt mede omdat niet-ontwikkelaars niet goed snappen hoe ontwikkeling technisch werkt en vaak ook niet willen weten hoe iets technisch werkt. Daardoor is er vaak ook slecht zicht op of een ontwikkelaar goed is of niet.

Technologie schuld is niet per se slecht zolang er maar open over gecommuniceerd wordt. De schuld hoeft namelijk niet altijd ingelost worden. Iets kan kort door de bocht opgelost worden omdat het om een verandering gaat die slechts tijdelijk is, of functionaliteit door slechts door een klant of gebruiker gewenst is. In zo’n geval is kort door de bocht helemaal niet slecht. Pas als er verder op gebouwd moet worden ontstaat er meer schuld of wordt de schuld ingelost.

Ook bij een Proof Of Concept (POC) is de kans op TS groot. Nadat de POC goed is afgerond wordt er meestal niet opnieuw begonnen terwijl een POC juist kort door de bocht is opgesteld; namelijk om een punt te bewijzen.

Wat is het gevaar van een technologie schuld?
Zoals gezegd hoeft een TS geen probleem te zijn, zolang alle betrokkenen hiervan weten en er rekening gehouden wordt met de impact die het heeft of kan hebben.

Omdat een TS vaak niet berekend wordt en steeds groter kan worden door voort te bouwen op eerdere schulden kan de schuld enorm oplopen tot epische proporties. Dit hoeft overigens niet alleen maar te ontstaan door kort door de bocht oplossingen, maar door fouten in de uitgangspunten en/of architectuur. Stel dat een rechtenmodel van een eHRM oplossing erg rigide is opgezet en een wet veranderd of de organisatie veranderd van structuur, dan kan het zijn dat de software in zijn geheel niet meer aansluit op de organisatie of de klanten. Dit is geen TS, maar een tekortkoming in de architectuur van de software.

Om dit artikel abstract en dus kort te houden zal ik hier niet dieper op in gaan.

Het gevaar van TS is dat het vrijwel onzichtbaar is en mede omdat alleen ontwikkelaars de schuld kunnen zien is het een sluimerend gevaar. Want er is geen directe fout gemaakt. De software kan perfect volgens de specificatie functioneren, maar pas als er een wijziging nodig is komt het naar boven dat er onder de motorkap te kort door de bocht is gegaan, of dat een fundament ontbreekt.

In bepaalde gevallen kan er ook een TS ontstaan doordat door de quick en dirty oplossing er een veiligheidslek is ontstaan. Een voorbeeld hiervan is SQL injection, dus dat een kwaadwillende gebruiker een truuk toepast om de onderliggende database te manipuleren. Als er zonder schuld geprogrammeerd was (en de overige code wel goed gebouwd is), dan zou deze onveiligheid er ook niet inzitten. En nogmaals, een veiligheidslek of schuld kan heel lang verborgen blijven of zelfs nooit aan het licht komen.

Hoe wordt een TS voorkomen?
Omdat er doorgaans een kloof bestaat tussen ontwikkelaars en programmeurs en de rest van de wereld is voorkomen niet altijd gemakkelijk. Zeker niet omdat budget altijd beperkt is en er altijd druk van een deadline bestaat.

Iemand die genoeg weet van de ontwikkeltaal en software ontwikkeling algemeen, maar die ook de business en de behoefte begrijpt kan al een hoop schuld voorkomen. Je hebt dus een brug nodig tussen techniek en de business. Een ander hulpmiddel is een goede conventiebeschrijving. Dus aan welke regels en afspraken code moet voldoen. Daarnaast is een second opinion ook een goed idee. Iemand die niet extern van het project is en wel zelf kan ontwikkelen.

Omdat er geen breed gedragen codeer standaarden zijn is ontwikkelen toch nog wel een wilde westen. Geef twee groepen ontwikkelaars dezelfde opdracht en de oplossing kan volstrekt op een andere manier worden opgebouwd. Dit komt natuurlijk omdat programmeren virtueel is. Van zand kun je geen kantoor maken, van code kun je niet zien of deze stabiel en duurzaam is.

Het komt er dus op neer dat de ontwikkelaar(s) niet de enige zijn die naar de code kijken. Tijdens de initiële ontwikkeling is er vaak een actief team. Nadat software in productie is genomen kan het strak volgen van wijzigingen nog wel eens vergeten worden. Ook staan verantwoordelijkheden niet meer bij iedereen scherp op het netvlies en is de kans op TS dus groter.

Meer weten?
Over dit onderwerp en vooral de details kunnen boeken gevuld worden. Heeft u een verzoek? Wilt u meer weten? Toch voorbeelden of loopt u tegen een “schuld” aan? Neem dan contact op, ik help u graag.

Henri Koppen
Januari 2011

Links:
http://goo.gl/JyHFP  bij dit artikel las ik de term voor het eerst.

Recensie: Fujitsu ScanSnap S1300

Dit is een korte review van mijn nieuwe aanwinst: Fujitsu ScanSnap S1300.

Elke (kleine) ondernemer kent het probleem. Je levert administratie in, maar je hebt hem eigenlijk ook zelf nodig. Alles kopiëren is geen doen en onwenselijk dus je scant alle inkomende documenten in. Dit doe ik al zo’n jaar of jaar of zeven en dit werkt best goed. Meestal heb ik een flatbed scanner, en ik heb ook een aantal keer een all-in-one gehad. Nadeel van een flatbed scanner vind ik dat ze relatief traag zijn (meer gericht op foto’s) en nog vaker belabberde software meeleveren. Dat geldt vooral voor Canon. Technisch mooie producten maar ze stellen het gebruik van software zeker niet centraal. Het nadeel van all-in-one vind ik dat ze vaak groot zijn, inkt cartridges eten en als het printer gedeelte niet lekker werkt zit je met zo’n groot apparaat opgescheept. Ook daar ontbreekt het vaak aan goede software.

Omdat mijn laatste flatbed scanner (Canon 8400f) een gele zweem geeft en de driver het vaak af laat weten en hopeloos verouderd is ben ik op zoek gegaan naar een ander en heb de Fujitsu ScanSnap S1300 gevonden…. Wat een verademing!! Ik ben zeer onder de indruk. Het is een erg portable scanner die heel klein te maken is en niet bedoeld is voor foto’s maar voor documenten. Hij kan dubbelzijdig scannen en herkend als een pagina leeg is. Hij kan meerdere documenten dus meteen in één PDF plaatsen maar “kijkt” ook naar de tekst en herkend dus een pagina als deze liggend is en zet hem dan zo neer dat het hele document leesbaar is (dus staand en liggend onder elkaar zijn gewoon leesbaar). Uiteraard blijft de volgorde van pagina’s goed als je dubbelzijdige papieren in scant. Dit doet ie overigens ook nog meteen snel en de logistiek zit slim in elkaar. Je drukt gewoon op de enige toets die het apparaat rijk is en pas nadat hij wat heeft in gescand kies je wat je ermee wilt en kun je bijvoorbeeld de naam aanpassen. Met opties kun je instellen dat hij meteen het document ook daadwerkelijk leest en maakt er dus een echt PDF document van, geen plaatje. Voordeel is dat je dus ook kunt zoeken binnen het document, maar ook Windows kan het document indexeren zodat als je zoekt in Windows op een woord wat in het document voorkomt dan vind je het document dus. Ideaal en allemaal zonder problemen en poespas. De software die erbij zit is een verademing. Die is gewoon modern en uitgedacht en daarmee zie je dat er over het apparaat is nagedacht en niet alleen vanuit een technische bril.

Zelfs de verpakking steekt goed in elkaar en echt alle kabels zitten erbij. Zowel voor voeding via een AC adapter als een 2^e USB kabel zodat de scanner ook onderweg te gebruiken is mits je maar twee USB poorten vrij hebt. Hij is erg compact en er zit zelfs een kabel bij voor het Verenigd Koninkrijk.

De prijs van 270 euro incl. BTW is niet laag, maar door alle gemakken en voordelen wordt dit daadwerkelijk snel terugverdiend.

Standaard is de kwaliteit zo ingesteld dat het document leesbaar is en zeer weinig ruimte in beslag neemt, dit heb ik wel meteen omhoog gezet omdat documenten soms ook nog geprint moeten worden. Maar nogmaals, de software helder en de opties zijn zo ingesteld.

Het mag duidelijk zijn. Ik ben lyrisch over dit apparaat en kan het dus van harte aanbevelen. Over duurzaamheid kan ik niets zeggen, ik heb het apparaat pas (28-12-2010). Als je nog meer wilt of sneller, dan is er ook de ScanSnap S1500. Die is wel serieus duurder en is niet erg draagbaar. Maar als je zitten te stoeien met je scanner, dan weet je mijn mening.

Henri Koppen
1 Januari 2011

Wikileaks overdenkingen

Wikileaks is rete interessant en het houdt zelfs mijn moeder bezig. Buiten alle ratio ben ik qua gevoel voorstander van Wikileaks. Door gebrek aan tijd heb ik niet heel veel onderzoek gedaan. Een half jaar geleden heb ik wel actief door de logs van Irak heen gebladerd. Maar een goed onderbouwde mening vormen over Wikileaks is niet zo gemakkelijk. Gelukkig zie ik dit ook terug bij andere mensen die een beetje op twee benen hinkelen. Laat ik beginnen met waarom ik voor Wikileaks ben. Dat komt omdat ik een afkeer heb van macht. Macht is iets onontkoombaars en blijkbaar noodzakelijk, maar mijn ervaring is dat macht bijna altijd gebruikt wordt uit egoïstische motieven, en dat die motieven bestaan ten gunste van de gebruiker van die macht. Je hebt macht in het klein; de politieagent die je op jouw nummer zet en daar genoegdoening uit haalt, of de baas die iets tegen de zin van een medewerker gedaan krijgt door middel van het stellen van sancties als het niet gedaan wordt. En je hebt macht in het groot; de Verenigde Staten (onder G. Bush) die Irak binnenvallen. Ik heb me laten vertellen dat grote bedrijfsovernames statistisch gezien slecht uitpakken, maar dat ze vaak worden uitgevoerd omdat het ten goede komt van de CV of bankrekening van de huidige (interim) directeur.

Ideaal gezien zou een regering en dus overheid niet gebaseerd mogen zijn op het machtsprincipe van individuele personen, vandaar ook dat een democratie als regeringsvorm zo populair is. Maar hoeveel recht zou een overheid moeten hebben om dingen in het geheim te mogen doen? Wikileaks ondermijnt een gedeelte van die macht op een non-conventionele manier. Hoe machtig de Verenigde Staten ook zijn, ze zijn niet in staat om Wikileaks ongedaan te maken dat doet me genoegen. Heb je wel eens het standpunt bekeken vanuit een Irakees burger die zijn auto verpulverd ziet worden onder een pantservoertuig omdat deze niet stil willen staan? Hoe moet de familie zich voelen van overledenen die omgekomen zijn terwijl er geen aanwijsbare reden was, wat die overledene heeft fout gedaan? Ik kan me voorstellen dat in hun standpunt de Verenigde Staten de terroristen zijn en in dat licht dus de “bad guys”. En dat wij als Nederlanders de “bad guys” steunen.

Ik zie Wikileaks dus als strijder tegen de macht en die de waarheid achter die macht wil laten zien.

Er zijn ook veel dingen die ik tegen Wikileaks heb. Het punt van een klokkenluiders is dat deze dingen aan het licht brengt die de wereld zou moeten weten, misstanden. Maar nu wordt er steeds meer gepubliceerd wat niets met klokkenluiden te maken heeft, maar met het openbaren van alles wat niet geopenbaard is. Soms dus teveel transparantie. En als je dus alles wilt publiceren van overheden, maar lijkt het erop dat bijvoorbeeld Assange een geheime agenda heeft? Wikileaks lijkt zelf niet erg transparant te zijn. Dat kunnen zijn pareren door aan te geven dat als je transparant zouden zijn, ze direct zou worden opgepakt en ontmanteld.

Dat groepen mensen zich geroepen voelen om mee te doen aan het aanvallen van websites. Op zich snap ik de motivatie wel. PayPal maakt het Wikileaks moeilijk om aan donaties te komen, maar aan de andere kant, als je online wilt bankieren moet je adres wel kloppen. De reden van afsluiting lijkt dus wel valide al vraag ik me af of dit in samenspraak is gedaan? Het is niet netjes als je stroom wordt afgesloten voordat de afnemer zich heeft kunnen verdedigen. Maar dat websites direct worden aangevallen (al zet dat geen zoden aan de dijk), lijkt me niet direct de manier. Dalijk ga je dezelfde middelen gebruiken als diegene gebruikt waartegen je vecht. Ik denk dat je hiermee sympathisanten van Wikileaks afschrikt. Veel mensen willen zich niet vereenzelvigen met dit soort activisten.

Nu las ik een weblog van Arjan Dasselaar en kwam daardoor uit bij Clay Shirky die een geweldig artikel schrijft over Wikileaks. Hij geeft aan wat de onmogelijkheid is om volledig transparant te zijn, maar ook dat er soms iets revolutionairs nodig is om een verandering te bewerkstelligen. Wikileaks is geen eindpunt, maar een begin van een beweging. En inderdaad, initiatieven komen als paddenstoelen uit de grond (Open Breda, Open Leaks, Operatie Leakspin).

Eigenlijk is Wikileaks ook gewoon een media. En ook een voorbeeld van hoe de wereld aan het veranderen is. Doordat internet iedereen met iedereen verbind en steeds meer digitaal wordt vastgelegd is het totaal geheimhouden steeds onmogelijker geworden. Dat gaat de wereld veranderen, en ik hoop in iets goeds.

Dus Wikileaks is misschien niet het antwoord op de openheid die wij zoeken als burger in een regering, maar het is wel een eerst aanzet waarna evolutie volgt.

Dit stukje is niet zo duidelijk geworden als ik vooraf voor ogen had, toch vind ik het belangrijk om gezegd te hebben. En zoals ik al schreef, het zijn overdenkingen. Er moet nog een helder beeld uit voort komen.

RIM PlayBook vs Apple iPad

Ik wil ook wat kortere artikelen bloggen, hier een eerste aanzet. Getriggerd door een artikel in iPadplanet.nl wil ik mijn analyse geven op een onderdeel uit dit artikel.

RIM-topman Jim Balsillie heeft gisteren op de Web 2.0 Summit de vloer aangeveegd met Steve Jobs en de Apple iPad. Eén onderdeel van dat “aanvegen” gaat over de apps. Hier is een quote uit het onderliggende artikel :

Balsillie says that native apps still have their place, but he insists that they shouldn't replace web technologies. "There's still a role for apps," he said. "But can you use your existing content? Can you use your existing web assets?...Do you need a set of proprietary tools to bring existing assets [onto a device] or can you use your known tools that you use for creating web sites?"

Vrij vertaald zegt Jim dat apps wellicht nog wel een plaatsje hebben op de tablet maar ontwikkeling vooral plaats zou moeten vinden op de browser zodat apps niet opnieuw gemaakt hoeven te worden speciaal voor de Playbook. Op zich heeft hij daarbij wel een punt, zeker omdat het RIM wellicht onmogelijk lijkt om een community aan zich te binden die apps voor de playbook gaat ontwikkelen.

Toch denk ik dat hij vooral in een valkuil stapt. Apps geven namelijk een mogelijkheid voor een ontwikkelaar om geld te verdienen. Voor Apps kun je namelijk geld vragen en voor een webapp zal je een ander betaalmodel moeten verzinnen, bijvoorbeeld op basis van een abonnement. Niemand gaat betalen voor het gebruiken van een webapp (anders dan op basis van een abonnement).

Het grote voordeel van apps is dat je er geld voor kunt vragen en dat betaling eenduidig en gemakkelijk wordt afgehandeld middels een eenduidig systeem. Apps zijn dus een kans en gezien het succes wat Apple er mee heeft een zeer succesvolle.

Persoonlijk vind ik ook dat apps wel degelijk iets toevoegen. Ze richten zich namelijk op één specifieke taak en de generieke zaken van een webbrowser (knoppen, navigeren, adresbalk etc.) kun je weglaten waardoor er meer over blijft om die specifieke taak te ondersteunen. Daarnaast kan een native app altijd een rijkere beleving realiseren ten op zichte van een webapp.

Daarbij roemt RIM zich op het gebruik van flash. Flash is juist iets wat je *niet* wilt op je mobiele apparaat. Flash vreet energie en is je batterij dus sneller op. Ik ben benieuwd hoe lang een playbook meegaat voordat deze opgeladen wordt. Apple vind batterijduur een cruciaal punt en ik ben het daar mee eens. Als je de macbook air van binnen ziet dan lijkt 80% uit batterij te bestaan. Dat is visie.

Nu vind ik de iPad slechts een goed begin en denk ik dat er veel alternatieven komen en dat juich ik toe. Weet ook zeker niet of mijn 2e tablet ook van Apple zal zijn. iTunes is een draak en het nodig hebben van een computer stoort me erg aan de iPad. Op dit moment denk ik niet dat er een serieus alternatief is voor een iPad (zelfs de nieuwe Mac Book Air niet), maar er zijn genoeg verbeterpunten mogelijk. Daarnaast heeft RIM wel onderscheidende producten en zijn ze groot op de zakelijke markt. De playbook lijkt me ook een goede stap en zou best succesvol kunnen zijn.

Cloud computing gaat nooit meer weg

Vandaag is er weer een artikel van mij gepubliceerd op de website van de computable:

http://bit.ly/d227Xm 

Of lees het artikel hieronder:

Met veel plezier las ik een artikel uit 1995 van Clifford Stoll in the newsweek ( http://www.newsweek.com/1995/02/26/the-internet-bah.html )  . Daarin voorspelt hij dat het Internet een hype is en waarom het internet nooit een nirwana zal worden. Nu, vijftien jaar later weten we wel beter. Nu is het best moeilijk voor te stellen dat er mensen zijn die niet in het internet geloven.
Toch zijn de argumenten die Stoll in zijn artikel gebruikt best actueel en is er wat voor te zeggen. Er wordt een hoop gebruld op het internet zonder bronvermelding, het zoeken naar diepgaande informatie die minder voor de hand ligt is nog best lastig door de grote hoeveelheid informatie en volgen we nog steeds niet massaal een studie die volledig wordt gedaan op het internet. Het punt is dat achteraf redeneren altijd makkelijk is terwijl het ook anders had kunnen zijn.

Toen de boekdrukkunst zijn intrede deed rond vijftienhonderd konden de 'Scribes' (Schriftgeleerde vind ik een slechte vertaling van het woord) ook niet voorstellen wat een vlucht dit zou nemen en wat voor impact het zou hebben op de maatschappij. De scribes schreven alles nog over en dit was een beroep met hoog aanzien. Achteraf is het zo logisch dat de boekdrukkunst er was en nooit meer weg zou gaan net als we nu weten dat het internet of iets dergelijks nooit meer weg zal gaan.
Dat brengt me tot het onderwerp van dit artikel: Cloud computing. Net als dat de boekdrukkunst niet rond vijftienhonderd is uitgevonden is ook cloud computing niet onlangs uitgevonden. Cloudcomputing gaat ook nooit meer weg. De één noemt het een hype, de ander prijst het de hemel in of zegt dat het it-afdelingen overbodig maakt, maar als je logisch redeneert is de conclusie niet moeilijk te trekken.

Iets meer dan honderd jaar geleden waren fabrieken veelal gevestigd in de nabijheid van rivieren. Stromend water was een toepasbare krachtbron en deze kracht kon omgezet worden in mechanische beweging. Later werd de waterkracht gebruikt om elektriciteit op te wekken wat handig was omdat de kracht uit elektriciteit wat generieker toepasbaar was. Je kon niet alleen een motor laten draaien, maar de fabriekshal ook nog van licht voorzien. Denk je dat mensen toen de visie hadden hoe dominant elektriciteit in hun leven zou worden? Dat het een algemeen toepasbaar iets zou worden? Ik denk het niet.

Nu zie ik het installeren van een server en het handmatig beheren van een groep servers en bijvoorbeeld het hosten van een internetpagina op die servers als de waterkrachtbron zoals de rivier dat was voor een fabriek. Het vergt plaats-specifieke arbeid en het rekening houden met zeer lokale factoren die arbeidsintensief zijn. Deze specifieke zaken wil je eigenlijk veel generieker benaderen zoals stroom uit de muur. Prik en klaar. Dat de energiecentrale allemaal knappe staaltjes werk verricht om dit mogelijk te maken geeft niet. Het is immers voor een zeer grote groep gebruikers en als je dit uitsplitst per gebruiker is het extreem veel goedkoper dan dat elke gebruiker zijn elektriciteit gaat opwekken. Zo is het ook met cloud computing. Ik hoef niets te begrijpen van schaalbaarheid, fail-overs, latency als ik een website op het internet wil hebben. Ik neem deze dienst gewoon ergens af voor weinig. Dit gaat ook op voor het beheren van gebruikers, werkplekken, storage, et cetera. Waarom zelf het wiel uitvinden als ik het uit de muur kan krijgen?

'Dit kan nog niet! Zover zijn we nog niet, er zijn allemaal problemen!' is wellicht het verweer. Maar er zijn zo ver ik weet geen technische beperkingen die het bij voorbaat onmogelijk maken. En als het kan zal het gebeuren. Er zijn twee menselijke drijfveren die succes garanderen. Gemak en prijs. Waarom is de appstore van Apple zo populair? Omdat het zo gemakkelijk is om daar geld uit te geven. Als een bedrijf op een gemakkelijke manier voor relatief weinig geld zijn automatisering in kan kopen, dan gaat dit werken. Gemak en prijs zijn twee kenmerken die ook bij cloud computing horen. Het is gemakkelijk om een clouddienst af te nemen, dit gaat vaak op basis van selfservice; maak een account aan, kies het product en het eerste gebruik is gratis. Hier komt vaak geen menselijke inspanning aan de kant van dienstverlener van pas en dat kan een reden zijn waarom de prijs concurrerend is. Ook gemak, want het kan zeven dagen in de week, 24 uur per dag.

Een ander facet van cloud computing is dat het niet te maken heeft met een specifieke server, een specifieke verbinding, een specifieke harde schijf. Als er iets stuk gaat hoeft er niet nagedacht te worden over hoe dit vervangen dient te worden. Hoewel de infrastructuur zeer complex kan zijn is het vervangen van een falend onderdeel iets waar geen intelligentie voor nodig is, en wellicht geen menselijk handelen (en robot kan ook een harde schijf vervangen).

Betekend cloud computing het einde van de it-afdeling? Absoluut niet. Ik denk dat het vooral een verschuiving wordt. Traditioneel beheer zal wellicht beperkt worden, maar functioneel blijven er nog genoeg uitdagingen over. Software moet worden ingericht, bi'ers moeten nog steeds analyses maken en relaties leggen tussen zaken. Bedrijfsprocessen dienen nog steeds aangesloten te worden op automatiseringsvraagstukken. De werking van een bedrijf en diens automatisering is nog steeds arbeidsintensief.
Diegene die 'cloud computing? Bah!' roept zal over vijftien jaar ook artikelen teruglezen waarom gelachen wordt. In 2000, 2001 werden er nog nauwelijks artikelen via het internet gekocht in Nederland. Velen, waaronder ikzelf, zagen niet in dat massaal online winkelen normaal zou worden terwijl dit onvermijdelijk is.

Het is goed om er bij stil te staan hoe de wereld er over vijftien jaar uit ziet. Als ik me aan een voorspelling zou wagen is een grote verandering dat grote dienstverlenende organisaties stervende zijn. Dat sociale netwerken producten gaan produceren zoals boeken, muziek en zelfs films. Dat organisaties niet per definitie bestaan uit een identiteit ingeschreven in de kamer van koophandel, maar bestaan uit lossere verbanden en (tijdelijke) samenwerkingen.

Wees op je hoede als je kritisch bent over de toekomst. Want voordat je het weet wordt er na vijftien jaar hartelijk om gelachen.

Het probleem van een kapotte (externe) harde schijf

In de afgelopen vijf jaar heb ik vier harde schijven zien overlijden binnen de garantieperiode. Toch heb ik maar in één geval aanspraak durven maken op garantie. Toen was de schijf zeer traag, maar werkte nog wel. Die kon ik tenminste nog grondig formatteren. Maar stel je hebt een externe harde schijf gekocht als back-up van al je bestanden en hij gaat stuk. En er staat data op van je klanten of andere gevoelige informatie. Wat doe je dan?

Want garantie bestaat voornamelijk uit retourneren of inleveren. En hoe weet je dan dat data en informatie niet verkeerd terecht komt? Ik ken twee gevallen van goede kennissen waarin deze een harde schijf kocht als nieuw of via een 2^e hands site waar nog zeer veel gegevens op stonden. Als een harde schijf stuk gaat kun je zelf meestal niet meer bij de data komen. Formatteren gaat dan dus niet meer, en even voor de zekerheid een schroevendraaier er doorheen slaan doet je claim op garantie geen goed.

Als je de schijf inlevert weet je gewoon niet wat er mee gebeurd. Je kan de leverancier vertrouwen, maar je moet ook de koerier vertrouwen en alle medewerkers die er mogelijk wat mee doen, of het recycle bedrijf als je leverancier besluit dat een schijf maken te duur is en meteen een nieuwe meegeeft.

Het gaat er dus om dat je niet wilt dat ander mensen jouw data in kunnen zien. Maar wat als er ingebroken wordt? Of vraag je wel eens af waar de gemiddelde MKB-er zijn back-up van bedrijfsgegevens bewaard? Eén probleem is al vaak dat een ondernemer geen verstand heeft van de techniek. Maar ook je data veilig op het internet opslaan is relatief. Want gebruik jij een kastje (zo’n reader die je ook gebruikt bij internet bankieren) om op je data bij de online back-up provider in te loggen? Want al staat de data versleuteld en is de verbinding versleuteld, er is maar een gebruikersnaam en wachtwoord nodig om erbij te kunnen.

Daarnaast is er nog zoiets als phishing. Het hengelen naar gegevens. De technieken worden steeds geavanceerder en als het mij als moeite kost om er niet in te trappen, hoe moet dat mijn moeder vergaan? Een ander probleem is integratie. Je kent dat wel; je gebruikt een online service en die biedt aan om contacten van een andere service te importeren. Hoe zeker weet je dat jouw ingevoerde gebruikersnaam en wachtwoord niet opgeslagen en misbruikt wordt? En gebruik je voor elke dienst een andere gebruikersnaam en wachtwoord? Het wachtwoord bij service A kan misschien ook gebruikt worden bij service B.

Het zijn reële problemen en die beginnen al bij een kapotte harde schijf….

Dropbox: een cloudbelofte ingewilligd

Hier is mijn artikel welke ook op Computable is gepubliceerd: http://bit.ly/bczks4 

____

Eind vorig jaar kreeg ik mijn eerste iPhone. Voor mijn werk gebruik ik een laptop als ik buiten de deur ben, bij een klant heb ik een vaste werkplek en thuis heb ik ook een pc waarop ik veel doe. Toen de iPad uitkwam zag ik ook daarvan de waarde in (snelle, simpele internetconsumptie) en zodoende merkte ik steeds vaker dat ik tijd kwijt was aan simpele handelingen.
Of het nu ging over een document wat ik aan het schrijven was of dat de administratie belde met een vraag waarvoor ik bij mijn scans moest zijn, het levert veel onnodig werk op. Daarnaast doe ik ook altijd mijn best om minimaal één backup buiten de deur te hebben voor als er brand uitbreekt of als er wordt ingebroken (zij nemen ook de losse harde schijf mee). Ik had al gehoord van Dropbox, maar anders dan in Amerika lijken Nederlanders er huiverig voor om maandelijks een bedrag te betalen voor een online service. Omdat ik met al die computers en apparaten toch steeds vaker tegen problemen aan liep heb ik Dropbox uitgeprobeerd.

Dropbox is een online service en applicatie die de mogelijkheid biedt bestanden veilig en versleuteld op te slaan op een virtuele harde schijf op het internet. Waar mijn data precies staat weet ik niet, maar dropbox is een soort schil om Amazone Webservices (AWS) heen. En daarvan weet ik dat bestanden inderdaad versleuteld zijn en gewoon niet te lezen zijn zonder de sleutel: gebruikersnaam en wachtwoord. Op veiligheid kom ik zo direct terug.

Een groot voordeel van Dropbox is dat de bestanden gewoon lokaal op de harde schijf staan, bijvoorbeeld in de map 'Mijn documenten', het enige wat je hoeft te doen is bestanden op te slaan in die map en ze worden automatische gesynchroniseerd met de Dropbox virtuele schijf op het internet. De bestanden zijn dus ook beschikbaar zonder internetverbinding. En om aan te geven hoe slim Dropbox werkt. Als een bestand wijzigt (bijvoorbeeld een Word-document), dan wordt alleen het verschil verstuurd over het internet en niet elke keer het hele bestand, maar het gaat verder: je kunt ook oude versies van het document terugzetten en dus de gehele wijzigingsgeschiedenis. Het is zelfs mogelijk verwijderde bestanden terug te halen. Waardoor dit backup- en restore-functionaliteit bied.

Eén van de grootste krachten van Dropbox vind ik dat het gewoon werkt zonder dat je het merkt. Ben je bang dat het de internetverbinding te zwaar belast? Dit is instelbaar. Verder is het gewoon een map op je computer en werkt beter dan alleen een virtuele schijf op het internet (bijvoorbeeld Skidrive of bijvoorbeeld een WebDav), het is namelijk sneller en werkt ook offline. Daarnaast is Dropbox goed te integreren met bijvoorbeeld apps op de iPad. Het verplaatsen van PDF-documenten van en naar de iPad zonder externe hulpmiddelen werkt niet erg gebruiksvriendelijk, maar met Dropbox kun je ze gewoon openen in bijvoorbeeld iBooks zodat deze ook offline als boek beschikbaar is. Omdat een betaalde Dropbox 50 GB of 100 GB groot is, leent dit zich niet om alle bestanden offline tot de beschikking te hebben op de iPad. Ook daar is aan gedacht, je kunt bepaalde mappen kiezen die offline op de iPad beschikbaar moeten zijn.

Mijn lofzang gaat verder. Het (gecontroleerd) delen van bestanden werkt zeer krachtig en verfrissend zonder dat de ander Dropbox hoeft te installeren. Je kunt mappen delen en zelfs mappen publiekelijk toegankelijk maken. Hierin zit een wereld aan mogelijkheden, denk maar eens aan de kracht van samenwerken, net zoals dit bijvoorbeeld mogelijk is met Google Docs.
Ook over het gebruik en de prijs is goed nagedacht. 2 GB is onbeperkt gratis en geeft een goede indruk wat het allemaal doet. Voor 99 dollar per jaar heb je 50 GB tot je beschikking. En het maximale op dit moment is 100 GB. Met de gunstige dollarkoers kost deze service dan minder dan zeven euro per maand.
Zitten er nadelen aan Dropbox? Zeker, maar de nadelen zijn vooral als de standaard functionaliteit niet aansluit op jouw specifieke behoefte en hebben ook een relatie met betrekking tot veiligheid. Sommige gebruikers vinden het jammer dat de bestanden gewoon op je computer staan. Als je laptop wordt gestolen staan de Dropbox-bestanden daar ook gewoon op. Dat kun je overigens weer oplossen door de Dropbox een versleuteld gedeelte van de schijf (of een versleutelde schijf) te zetten en Dropbox niet direct te starten als Windows opstart.

Zowel de verbinding als de bestanden zijn versleuteld opgeslagen, maar je moet een applicatie die integreert met Dropbox wel vertrouwen dat ze jouw gebruikersnaam en wachtwoord niet opslaan en misbruiken. Vooral phishing is hierbij een belangrijke bedreiging.
Het gebruik van Dropbox geeft wel een idee waar we naar toe gaan. En hiermee doel ik op het altijd en overal beschikken over je data, het virtualiseren van computers en de schaalbaarheid die hierdoor ontstaat. Hierdoor ontstaan er ook nieuwe dreigingen, maar stilstaan is achterop lopen en ik maak graag gebruik van nieuwe faciliteiten die mijn leven beter maken. Ze zijn in ieder geval het onderzoeken waard.

#TVOH The Voice Of Holland: Een analyse

Ik ben geen fan van talentenshows. Idols heb ik best een aantal keer gezien en leedvermaak van mensen die zichzelf belachelijk maken vond ik best vermakelijk. Toch haakte ik na een aantal keer kijken af, en ondanks dat winners best goed terecht zijn gekomen (veelal in Theaters) heb ik het idee dat een groots artiest beter tot zijn recht komt als deze groeit op een “organische” manier. Maar hierover gaat mijn stukje niet. Ik heb een aantal afleveringen van TVOH gezien (het is nu 5 oktober) en ik ben onder de indruk. Voor veel mensen zal het gewoon een fijn programma zijn, maar als je goed op let is hier meer aan de hand. Het is mijn waarneming en ik zal uiteen zetten wat ik heb gezien en waarom ik dat zo goed vind.

Allereerst de veelgenoemde afwijking met de “traditionele” talentenshows. De artiest kiest de jury in plaats van omgekeerd. Althans, de jury kiest eerst voor het talent op basis van zang (ook een afwijking van het standaard recept), en dan kiest het talent zijn coach. Het lijkt een nuance verschil maar het werkt op meerdere fronten. Je hebt de verrassing van een jurylid na het omdraaien, een mooi filmmoment wat een piekje in de pretbeleving geeft en de spanning wie wanneer zal drukken. Het jury lid moet het talent overtuigen voor hem te kiezen en daarmee komt een jurylid mooi uit de verf en is heerlijk om te zien omdat diens enthousiasme aanstekelijk werkt. Het jurylid beargumenteerd zijn verhaal ook en daarmee leer je de jury ook beter kennen en is er meer interactie. Dit concept zou waarschijnlijk niet goed werken als er geen vooraudities zijn gedaan.

Dit is slechts een opwarmertje. De rijkheid aan details is verbluffend: Soms hoor je Nick & Simon heel even overleggen of ze zullen drukken. Maar door de vooraudities is de hele aflevering volledig gecomponeerd. Elke avond kent zijn verrassing, maar ook een paar dieptepunten omdat je niet alleen maar kan pieken. Er zijn meerdere invalshoeken die belicht worden zodat het plaatje zo lekker aanvult. Teleurstelling en verassing zijn prachtig in elkaar verweven tot een heerlijke beleving. Maar vergis je niet hoeveel duizenden uren voorwerk er is verricht voor het maken van een anderhalf uur spektakel. Er zit zelfs een patroon in de audities (geen twee falen achter elkaar, elke uitzending heeft weer een oude bekende of een telg van een beroemde Nederlander) en dat in elkaar gemonteerd tot een huzarenstukje waarin zelfs elk achtergrond geluidje en muziekje geen toeval is. Het is niet alleen goed bedacht, het is ook nog eens door een boeket aan professionals in elkaar gezet waarbij het lijkt dat er bij elk onderdeel de beste van de beste is gekozen om de taak uit te voeren. Ook de bril van Nick (of Simon) is verdwenen en de styling is per aflevering aangepast.

Nu is dit de eerste ronde en ik ben benieuwd welke verassingen TVOH in petto heeft voor de volgende fases van de show om de aandacht erbij te houden. Overigens heb ik nog geen hele aflevering op TV gezien, maar zo goed als alles via de iPad achteraf bekeken. Enorm voordeel is dat ik dan met een goede koptelefoon op zit en het geluid daardoor veel beter is dan het standaard geluid uit je televisie. Daarnaast is het talent ook griezelig goed! Net als een goede Whisky al veelal gerijpt, maar ook bijzonder dat ze met de andere insteek toch weer een hele nieuwe markt aan talent hebben aangeboord. Hoe krijg je dat nu voor elkaar?

Het mag duidelijk zijn dat ik diep respect heb voor de bedenkers, makers en uitvoerders van The Voice of Holland. Ik schrijf dit op een voor mij zakelijke blog omdat ik hieruit veel lessen trek en parallellen zie met bijvoorbeeld mijn werk. Het programma mag er dan makkelijk te consumeren uit zien, er ligt zeer veel bloed, zweet en tranen aan ten grondslag. Als ik mijn vrouw vraag; “Denk je dat Google een technologisch wonder is?”, dan antwoord ze “Huh? Nee. Je tikt een paar woorden in en je ziet een lijstje met resultaten.”. Nu wil ik TVOH niet vergelijken met Google maar de overeenkomst is dat het lijkt op andere dingen die je kent, maar dat er een hele wereld achter zit. Voor mij is een andere les dat succes niet één factor van geluk is, maar dat er heel veel dimensies samen moeten komen en dat het niet op één persoon aan komt. Een andere les is dat je nog steeds succes kunt hebben in een volwassen markt. Er zijn al veel talentenshows, dat betekend niet dat er geen ruimte is voor nog een talentenshow en dat geldt ook voor software/sites/smartphones etc. Zo denk ik dat er nog steeds nieuwe banken (geldbanken that is) succes vol kunnen zijn, winkels zich nog vreselijk kunnen vernieuwen en er betere manier zijn om piraterij te bestrijden, ik zie zelfs mogelijkheden voor nieuwe automerken.

Ik hoop echt dat TVOH zijn huidige succes naar de finale toe prolongeert. De voortekenen zijn in ieder geval goed.

Hoe is de iPad na vijf maanden?

Dit is een follow-up op de iPad. Begin mei kreeg ik mijn iPad en was erg enthousiast. Wat zijn mijn bevindingen na vijf maanden?

Eigenlijk is het gegaan zoals ik verwacht had, en ook gehoopt. Ik, maar ook mijn vrouw en soms mijn kinderen gebruiken de iPad als casual computer. Gewoon even erbij pakken, wat dingen doen en wegleggen. Voordat ik na mijn werk rijd (3 keer in de week Zoetermeer <> Eindhoven) , kijk ik nog even snel of er files staan en welke route ik het beste kan nemen. Of als ik een stukje wil fietsen met de kinderen of ik een bui op mijn kop krijg. Iets wat ik overigens ook goed met de iPhone kan checken (wat op elke smartphone zit overigens).

In de avond lees ik het nieuws, of kijk ik wat er op tv komt. Eigenlijk speel ik er weinig spelletjes op, terwijl ook dat er prima op kan. Ik heb overigens het 32Gb WIFI model, wat voor mij prima is aangezien ik hem verder niet meeneem ergens naar toe. De batterij duur is nog steeds prima, en van een filmpje kijken gaat hij niet sneller leeg dan van een spelletje of internet. Af en toe kijk ik er een hele film op, of zoek ik op YouTube naar beelden van nieuwe gadgets op iets dergelijks.

Wat ik merk is dat ik er weinig op typ en grote typ dingen vermijd. Ook een document bewerken doe ik zelden en het aangeschafte pages gebruik ik nooit. Hiermee kom ik tot een lijstje van dingen die ik er niet op doe, of waarvan ik vind dat het op de iPad niet lekker werkt:

> Door gebrek aan (goed) multitasken maak ik geen notities op de iPad over dingen die ik lees en waarvan ik wel notitie zou willen maken.
> Het even snel ophalen van documenten om te lezen werkt niet lekker. Pas als ik ze via iTunes aan mijn bieb het toegevoegd werkt het lezen wel lekker. GoodReader krijg ik niet goed aan de praat met mijn WebDav omdat dit over een andere dan de standaard poort gaat en ik heb geen dropbox account of iets dergelijks. Ik ben overigens begonnen met Dropbox en dat ziet er wel veel belovend uit.
> Het invullen van formulieren vind ik nog steeds niet heel erg lekker werken, als ik iets uitgebreid moet bestellen, dan doe ik dat liever op een PC of laptop.
> Research doe ik  veel liever achter een PC of laptop. Als ik research open ik vaak pagina’s op tabbladen en hou ik de focus op het huidige scherm, soms heb ik wel eens 20 vensters open staan omdat dit voor mij het snelst werkt. Ik geloof dat multitasken zoals dit bijvoorbeeld op de iPhone gerealiseerd is mijn probleem niet oplost.
> Multitasken zonder dat je twee vensters naast elkaar open kunt hebben lost voor mij het probleem niet op.
> Het formaat van de iPad leent zich wel voor het kijken van programma’s of films, maar is geen optimale ervaring. Door de verhoudingen van het scherm mis je een deel van de zijkant of verlies je veel ruimte door de zwarte balken onder of boven.
> door het glanzende oppervlak blijft het toch vaak poetsen. Op de iPhone irriteert het me zelden, op de iPad wel wat vaker.
> e-mail lezen en beantwoorden gaat op zich wel, maar de interface vind ik toch niet optimaal. Je kunt maar 1 mail per keer openen en niet snel en gemakkelijk door folders bladeren. Ik ben het overzicht erg snel kwijt.
> foto’s kijken gaat niet soepel als ze niet lokaal op je iPad staan. Ik heb meer dan 80 Gb aan foto’s, met tooltjes op mijn computer kan ik wel foto’s kijken, maar erg lekker en snel werkt dat niet. Omdat de iPad foto’s wel heel erg mooi kan weergeven is het zonde dat je om de foto’s van de vakantie van vorig jaar, niet even snel kan laten zien aan visite.

Zijn dit grote nadelen? Op zich niet, maar het maakt wel duidelijk dat de iPad niet alles vervangt en toch een vrij specifieke rol heeft. Ook de spelletjes die ik speel zijn op zich wel goed vermaak, maar missen diepgang en bijvoorbeeld schiet spellen zien er niet uit en ik vind het absoluut niet lekker spelen. Ik lees weleens kritiek op de iPad als e-reader, maar ben het daar geheel niet mee eens. Lezen op de iPad gaat prima, en maar zelden ervaar ik het als een gemis dat je niet in de volle zon kunt lezen. Ook is het ideaal dat je in bed gewoon het licht uit kunt doen (fijn voor mijn vrouw) en toch verder kunt lezen. Al is het gewicht dan niet ideaal, en uren lezen zit er dan ook niet in.

Zo nu en dan lees ik de krant via PressReader en dat werkt best goed. Het grote voordeel vind ik dat je echt de krant lees en niet artikelen zoals je dit op een internet pagina leest. Zodoende pak je ook sneller achtergrond verhalen en dingen waar ik niet naar op zoek was, maar wat wel leuk is om te lezen.

Ook even muziek luisteren zonder dat ik daar andere mee lastig val, bevalt prima en vooralsnog kan ik goed uit de voeten met 32 Gb.

Om de ervaring kort samen te vatten: Ik ben erg blij met de iPad, ik gebruik hem dagelijks en vooral om te browsen, e-mail te checken, iets op te zoeken of me te vergapen aan foto’s van diverse applicaties (EyeWitness, Fotopedia, etc.). Zo nu en dan kijk ik een filmpje of een aflevering van iets wat ik gemist heb, en ook twitter gebruik ik meer op de iPad (en iPhone) dan op de computer zelf. Dit gaat voor mij ook op voor bijvoorbeeld Facebook.

Daarnaast vind ik dat je een mooi apparaat krijgt voor een zeer schappelijke prijs, ook kijk ik uit naar concurrenten en denk ik dat er nog veel verbeteringen mogelijk zijn.

Business Intelligence?

Business Intelligence krijgt weer momentum. En terecht, sturen op informatie en meten welk effect die sturing heeft kan het onderscheidend vermogen van een bedrijf sterk doen toenemen. Toch heb ik nog niet erg veel succesvolle implementaties meegemaakt. De succesvolle die ik heb gezien waren niet oorspronkelijk als BI opgezet, maar evolutionair zo gegroeid. En ik denk dat daar een sleutel voor succes te vinden is.

Zoals ik vaker geschreven heb en de komende tijd ook vaker zal schrijven is dat alle modellen fout zijn… en sommige bruikbaar. (George Edward Pelham Box). Modellen zijn slechts een beschrijving van de werkelijkheid. Ze missen accuratesse omdat de echte wereld nu eenmaal complexer is dan een model, hoe uitgebreid die ook moge zijn.

Om een systeem te realiseren waarmee BI te bedrijven valt heb je vaak ETL processen nodig. Extract Transformatie en Laden. Onlangs tijdens een proces bleek echter dat ETL in deze volgorde niet optimaal is. EVLT zou in mijn ogen en met dit inzicht de volgorde moeten zijn: Extracten, Verrijken, Laden en Transformeren. Het transformeren voor het laden zorgt er namelijk voor dat je op allerlei manieren in de knoop kunt raken met de logica. Stel je extraheert consumenten uit een databron tijdens het transformeren bepaal je het voorkeursfiliaal voor deze consument, dan laad je de data naar een data warehouse . Stel dat je het algoritme aanpast voor het selecteren van een voorkeursfiliaal, dan moet je *alle* consumenten opnieuw laden om deze regel toe te passen. Als je het transformeren na het laden laat plaatsvinden kun je regels en algoritmes veel sneller aanpassen en realiseren. Of je maakt gebruik van een 2^e staging area, maar dan kom je precies uit bij mijn volgende punt. BI lijkt te veel en te snel te verzanden in een technologisch vraagstuk en dat is eigenlijk fundamenteel fout.

Het bedrijven van BI heeft in principe niets met techniek te maken. Vaak heb je alleen een technische invulling nodig en kan techniek het bedrijven van BI sterk bevorderen.

Ik ga terug naar de betekenis van BI. In mijn ogen is BI het maken van zakelijke beslissingen op basis van beschikbare informatie en kunnen meten wat deze beslissingen voor effect hebben. Je gebruikt de BI dus om sturing te geven aan het bedrijf en bij te sturen op basis van de waargenomen veranderingen.

Voordat je BI gaat toepassen dien je jezelf eerst een aantal vragen te stellen en een domein model te maken over hoe jouw business in elkaar steekt. Ik zal een paar voorbeeld vragen opsommen met de relatie naar het domein model en de valkuilen wat BI zo interessant maar ook zo lastig maakt.

- Hoe groot is mijn klantenverloop?

- Wat zijn de voornaamste oorzaken van dit verloop?

- Welke dingen kan ik doen om mijn verloop terug te dringen?

Hoe groot is mijn klantenverloop is al een vraag die niet direct zwart-wit te beantwoorden is. Heb je een abonnement? is er maar één soort abonnement? Wanneer is een klant geen klant meer? Als de laatste abonnement opgezegd is. Wat is de peildatum. Het moment van opzeggen, of het moment dat het abonnement echt afloopt. Als het niet om een abonnement gaat, kies je dan de laatste aankoop en kies je de termijn waarop je besluit dat een consument niet meer als een klant gezien wordt? En er zijn zelfs mengvormen mogelijk (het bedrijf heeft zowel abonnementen als verkoop van goederen). Of er is een onderscheid tussen geregistreerde klanten en ad hoc klanten. Als je een idee of besluit hebt genomen wat als klantverloop gezien wordt dan wil je ook weten wat de redenen zijn van jouw klanten waarom ze geen klant meer zijn. Lag het aan de prijs? Of de service? Of aan het overlijden van een klant. Hoe meet je de oorzaak en wat is de bron van het vastleggen? Stel dat het stoppen met klant zijn per telefoon gaat en dit proces is uitbesteed aan een extern callcenter. Weet je dan precies hoe dat proces verloopt? Al wordt de reden vastgelegd, hoe betrouwbaar is die informatie? Het zijn allemaal factoren die feiten ineens veel zachter maken dan wat je in de eerste instantie denkt. Er zijn aanvullende factoren die relevant kunnen zijn. Stel dat de business is dat je een meiden blad uitgeeft. Dan wil je bijvoorbeeld ook weten wat de leeftijd van de klant is op het moment van opzeggen zodat je dit in dimensies kunt weergeven. Ook kunnen bepaalde gegevens heel misleidend zijn. Stel dat je inzicht hebt op de gemiddelde leeftijd van je klant dan kan deze zeer sterk afwijken van de leeftijd van de daadwerkelijke klant. Dit kunnen wel tieners en gepensioneerden zijn. Dan is de gemiddelde leeftijd misschien 40, maar die strookt totaal niet met de werkelijkheid als je steekproeven neemt.

Als de eerste vragen beantwoord zijn dan kun je beslissingen nemen om het klantverloop tegen te gaan. De procedure van opzeggen kan veranderd worden, of dat opzeggingen door andere personen uitgevoerd worden dan aanmeldingen. Of dat je een bepaalde aanbieding doet die mensen toch besluit klant te blijven (aanbiedingen in relatie met de oorzaak waarom klanten opzeggen). BI is pas interessant als de verandering meetbaar is. Wat is het effect van een verandering de eerste maand, kwartaal, jaar? Welke andere veranderingen vonden plaats? Hebben die veranderingen ook invloed en kan dat gekwantificeerd worden?

BI is dus eerst het stellen van vragen, onderzoeken welke informatie je hebt en wat de betrouwbaarheid is van die informatie en het protocol hoe de informatie geïnterpreteerd moet worden. Dan het presenteren van de informatie en het maken van beslissingen en het meten van de veranderingen die plaatsvonden naar aanleiding van die beslissing. Daarnaast kan het wijzigen van het retentiebeleid ook invloed hebben op de gemiddelde marge die gemaakt wordt, of kunnen andere zaken onder druk komen te staan. BI is dus ook de iteratie van verzamelen, beslissen en evalueren. BI is dus een lopend proces en beleid, niet een project.

Mijn ervaring is overigens dat het gebruiken van BI evolutionair benadert dient te worden. Niet één grote ommezwaai in beleid met een enorm project om het te realiseren, maar kleine vragen die goed te dimensioneren zijn, in het begin vooral operationele data waar niet teveel business rules op los gelaten zijn. Kleine beslissingen en een simpele manier van meten en evalueren en in kleine stapjes verder te groeien en te leren wat werkt en niet werkt. Daarnaast veel verticale communicatie. In BI is het van belang dat de data engineer goed communiceert met de business analist en dat de analist goed communiceert met de manager. Daarnaast merk ik in het algemeen op dat communicatie tussen engineer en manager zeker geen overbodige luxe is. Het helpt als de engineer ook weet wat de manager wil of wat de achterliggende behoefte is.

Dit opiniestuk geeft mijn kijk op BI weer. Omdat het op opinie berust en mijn persoonlijke ervaring doe ik er geen bronvermeldingen bij of hyperlinks naar meer informatie over het onderwerp. Ik gebruik het volgende artikel hiervoor als excuus: http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2008/07/is-google-making-us-stupid/6868/

Henri
16 Juli 2010

John Strand & The iPhone: A love story

Two things might seem a bit odd on my weblog. First, this is my first post in English, second, it’s about a person. This may sound irrelevant for this weblog, but let me just tell the story and then see what merit is has got.

It all started with a hyperlink. I clicked it and so landed on a page of Strand Consult and requested the report: The Moment of Truth – a portrait of the iPhone. It was around 25^th of march in 2010. When I got the 107 pages PDF I was curious about its content. They were myths around the Iphone to be busted. I got my first iPhone 3GS just before Christmas 2009 and fell in love with it. I am used to not like smart phones at all and was most of the time pretty content with my nokia or SonyEricsson. A mobile phone is for calling and SMS I thought, but iPhone definitely changed that.

Now there’s something strange with the iPhone. It polarizes people into two groups: Lovers & Haters. And oh! What does it look like religion. If you love the iPhone you will be scolded at and usually be called a Fan boy. And if you denied being a Fan boy, then you just have convinced them to be a fanboy. You may call me a fanboy, but hear out my story.

So I got my report from Strand Consult and was curious about busted these myths:

1. The iPhone drives data traffic into mobile operators networks
2. The iPhone helps operators attract new customers
3. The iPhone is good business for mobile operators
4. The iPhone is dominating the mobile services market
5. App store is a huge success that has revolutionised the services market
6. There is money to be made by developing applications for the iPhone
7. It is iPhone customers that are generating the majority of online mobile surfing traffic
8. The iPhone has a large market share
9. The iPhone was the first mobile phone with a touchscreen
10. The iPhone is a technologically advanced mobile phone

Now, there’s some context here. John Strand is a Telco consultant, and as the report points out, the iPhone is no good for operators. The report is done with quit some research and is full of facts I did not check. However, the report is biased and it’s very clear that the writer is not a fanboy but a hater. So far so good. John has some potentially good points and I am pretty sure that he does have a lot of Telco experience. But as it looks like a common wisdom: Love and Hate are very related. Hate is not the opposite of Love though, indifference is, and John Strand is not indifferent if it comes to the iPhone, and that’s an understatement.

My first opinion about the report was that it was too much opinion and mixing facts with this opinion and so creating a distorted view. I felt compelled to write a reaction to Strand Consult and I did. The answer coming very soon from one of his employees. It was sharp as a tack. The first sentence was: Thank you for your mail regarding our iPhone report! We are glad that you took time to read the entire 107 pages report in the last 3 hours!

And this was true, I wrote my reaction in three hours of receiving the report and this amused me greatly. John Strand is not an Ivory Tower guy and soon started to reply e-mails too. I had a lot of work to do, though I couldn’t resist starting a discussion and as a side action subscribed me for his biweekly newsletter. This resulted in me writing e-mails after each newsletter I received. Somehow this newsletters had the same effect on me what Michael Moore has with his documentaries. It shocks even if only 10% is genuine or true, but if you look closer the pictures is just not right. I am grateful for the emotion that I feel, and it was just since the newsletter yesterday (June 3th) that I actually did Google John Strand, and found the intimate relationship he has with the iPhone. In some video he’s upset by the iPhone getting so much attention. How can a company that only has 1% of the market get so much focus? It’s like you want to learn about the clothes industry and looking at a company who makes clothes for dwarves to learn from.

I received no newsletter of Strand consult without at least mention the iPhone. He’s upset that the media gives so much focus on the iPhone, but he himself does add to that focus by bashing the iPhone on every occasion he has. If you talk so much about something you sure as hell have emotions for it. Why would you else bother? Now in his last newsletter he stated: No I do not hate the iPhone and in the end; In conclusion I have nothing against the iPhone, but all lines of the newsletter (over 50) prove otherwise. He’s clearly envious or frustrated by the iPhone effect. I bet he does give the iPhone more than 1 percent of his attention.

So, what is my point? Is this about love & hate? Is this about the iPhone? Is this about John Strand? No.

There’re other lessons to be learned. It’s about how the world can be changed in a few years. How a relative small new player in a matured market can change the whole market. Many like me wondering what the next big thing will be. Like Clay Shirky writes about “Here comes everybody” and a world getting smaller each year, just an idea can be worth billions of dollars and change how the world works (or used to work). Who would have thought ten years ago that Apple would be worth more on Wall Street than Microsoft? But also I try to write more stories, and not just write about what I think without putting it in a story like this.

How can someone become what he intended to avoid? John surely didn’t plan to be so close related (entangled) to the iPhone. Yet he is. And if I can make one prediction (spot on!) , he will feel the same thing what I feel when reading his newsletters and react to this.

Henri Koppen
June, 2010.

Sources:

The Moment of Truth – a portrait of the iPhone
http://www.strandconsult.dk/sw3896.asp

John latest newsletter:
http://www.strandreports.com/sw4227.asp

Iphone and John making history:
http://www.roughlydrafted.com/2009/12/15/strand-consult-denmarks-illegitimate-iphone-angry-pundit-nutter/

The article who inspired me to write more (about love and the iPhone)
http://tech.fortune.cnn.com/2009/09/07/is-the-iphone-really-the-paris-hilton-of-mobile-phones/

Clay Shirky: Here comes everybody
http://www.shirky.com/herecomeseverybody/

Signs that you *are* a Apple Fan Boy
http://bit.ly/ae60PH

Azure pricing

Ik heb een tijdje gespeeld met Microsoft Azure. De cloud an sich is al ingewikkeld genoeg, maar Microsoft bood voor 3 maanden een soort van gratis versie aan. Nu is er niet zoiets als je account op pauze zetten en na 3 maanden ga je gewoon betalen.

Dit zijn de prijzen zoals deze gepubliceerd zijn:

· $0.15 per GB for data transfers from European and North American locations
· $0.20 per GB for data transfers from other locations
· $0.01 per 10,000 transactions

Wat de transacties precies inhouden is mij niet duidelijk. En mijn gevoel is momenteel dat Azure zeker niet door de menigte zal worden opgepikt. Het aan de praat krijgen kost nogal wat inspanning en documentatie die ik gevonden heb is matig. Daarnaast merk je aan alles dat het nog een 1.0 versie is. Vage foutmeldingen, een geweldig ongebruiksvriendelijke interface. Alsof ze het technisch werkend hadden en daarna zijn gaan sleutelen hoe het toegankelijk te maken voor ontwikkelaars. Ook support aanvragen was niet triviaal. Op een gegeven moment moest ik inloggen op een site met mijn Microsoft credentials op een site waar alleen een Microsoft banner was te zien maar waar heel Microsoft niet in de URL naar voren kwam.

Op zich vind ik de architectuur wel mooi opgezet met duidelijk onderscheid tussen code uitvoeren, data opslaan en SQL Server databases. Momenteel ben je nog wel afhankelijk van third party software om je database te managen want SSMS kan standaard niet connecten naar je Azure SQL Server database. En zoals ik al schreef kun je het na het aanmaken ook niet even uitzetten. Nu mijn drie maanden afgelopen zijn moet ik dus betalen. Dit schrikt mij in ieder geval af omdat ik nog geen concrete dingen live te zetten heb. Geen probleem als je een groot bedrijf hebt, maar voor een ZZP-er die wel een cloud deskundige had kunnen zijn is dit een drempel.

Overigens wordt er veel geschreven over Cloud Computing en ik heb ook weer een artikel in de maak. Er zijn drie partijen relevant als het gaat om cloud computing in een business to business scenario:

- Cloud / Hosting / Infrastructuur aanbieders (als dit niet de software aanbieders zijn)
- Software aanbieders (Leveranciers)
- Software afnemers (Klanten)
- Gebruikers (werknemers en relaties van klanten)

De grootste groep, de gebruikers, zal de cloud worst wezen. Ze gebruiken software en vinden het prettig dat het altijd lijkt te werken en dat ze er overal en altijd bij kunnen. Voor veel gebruikers is alles wat je op het internet doet en opslaat in de cloud.

De cloud voor klanten biedt op zich geen functionaliteit maar staat voor bepaalde zaken zoals beschikbaarheid, redundantie bij falen, schaalbaarheid en uitbesteding van IT zaken. Je kunt niets meer met de cloud als dat je zonder kan, maar het dekt of schept een aantal randvoorwaarden welke soms ook geboden kunnen worden zonder dat dit in de cloud functioneert.

Dan zijn er de software makers. Zij maken de cloud pas tastbaar. Partijen zoals SalesForce.com maar ook Exact, Loket, AFAS, RAET, etc. Traditioneel werd software geïnstalleerd en ingericht bij een klant, maar nu is er ineens een generieke versie die in de cloud opereert. Zij zitten met technische uitdagingen, maar ook met vragen hoe business modellen eruit moeten zien en voor hun is de cloud een groot ding. Zij hebben het gevoel mogelijk de boot te missen en moeten hier iets mee. Zeker als er gebruikt gemaakt wordt van Amazon EC2 of Microsoft Azure moeten er vraagstukken als restores, encryptie, latency, etc. beantwoord worden. Maar ook bij een “private cloud” in een datacenter zijn dit geen triviale vragen en komt er zelfs een hoop juridische zaken bij kijken. Voor hen is de cloud in als zijn facetten van grote betekenis. Zij moeten immers de cloud belofte waar maken.

Dan is er nog de partij die de laatste laag beheerd als dit niet de software maker is. Zij zijn eigenaar van de cloud, de servers, verbindingen, infrastructuur. Zij beheren de fysieke cloud.

In dit artikel blijf ik nog redelijk abstract, het punt is dat de cloud helemaal niet magische hype is, maar gewoon tastbare praktijk, welke hard in ontwikkeling is. Als techneut vind ik de verschillende concepten erg interessant. Amazon, Google en Microsoft hebben alle drie een cloud oplossing welke enorm verschillend is van elkaar en uitdagingen op een eigen manier invult. Hier gaan ik binnenkort verder op in. Doel van het artikel is de cloud tastbaar te maken.

Als het niet digitaal is, bestaat het niet.

Al jaren werk ik niet met papier en pen. Ik heb nooit netjes leren schrijven en zelfs mijn eigen schrijfsels waren na een dag voor mijzelf onleesbaar. Toen ik puber was schreef ik zelfs mijn liefdes briefjes op de computer en printte ik ze met een matrix printer (met die afscheurrandjes aan de zijkant). Gelukkig had ik de tijd mee dat de computer op kwam en nu is digitaal de standaard voor communicatie. Soms ontkom ik niet aan pen en papier bij klanten als ik een 1 op 1 gesprek heb, maar ook dan is de eerste stap die ik doe, de notities omzetten in tekst zodat ik deze kan mailen. Al was het maar ter bevestiging dat ik goed geluisterd heb.

Nu doe ik mijn administratie. Alle post die ik binnenkrijg scan ik in, de papieren lever ik bij de boekhouder in. Als iemand een vraag heeft, of als ik iets moet opleveren, bijvoorbeeld mijn statuten van de BV voor een zakelijke bankaanvraag, dan heb ik deze digitaal. Laatst kon ik iets niet vinden en ben ik dus in het papieren archief gedoken…. En heb ik het niet gevonden.

Voordat het internet groot was deed je kennis op tijdens colleges of lessen op school. Je las boeken en voor onderzoek ging je naar een bibliotheek of boekenwinkel. Nu kan ik me niet meer herinneren dat ik een goed boek gelezen heb over programmeren en al helemaal niet iets wat ik later als naslag werk goed kon gebruiken voor mijn werk. Zelfs nu, als ik een technisch probleem heb zijn er twee opties: Mijn netwerk van techneuten, maar veel vaker nog; Google. De digitale wereld heeft me zelfs zo veranderd dat ik moeite heb om snel dingen te vinden middels een index achterin een boek. Dan pas merk je hoe efficiënt het zoeken in een digitaal iets is. Toch is goede informatie een goudader die je niet aan de oppervlakte vind. Als je zoekt met Google zoek je vooral aan de oppervlakte. Na verloop van tijd leer je de juiste sites en forums kennen waar mensen aan dezelfde dingen werken en je dus sneller een oplossing vind. Je hebt zogezegd een goudader aangeboord. Ik erken ook wel dat de digitale wereld soms oppervlakkig is. Op nu.nl lees je artikelen die wel iets beschrijven maar mist de diepte om het ook te begrijpen. Als je alleen maar deze oppervlakkige dingen leest zul je de (niet digitale) wereld nooit echt leren begrijpen. Dit is overigens een groot verschil met een echte krant. In de krant lees je veel meer dan de hoofdlijnen en dwalen je ogen ook af naar minder groot nieuws wat wel interessant blijkt te zijn. Met de komst van de iPad komt het krant-lezen-gevoel overigens wel weer terug en zijn we weer terug op het digitale spoor van dit betoog.

Wanneer ben je zelf naar de bieb geweest om achtergrond informatie te lezen? Welke kennis heb je opgedaan die niet digitaal beschikbaar was (buiten studieboeken van school of iets dergelijks om)?

Ik heb een klant die orders per fax binnen krijgt. Deze worden ingescand en in digitale postvakken geplaatst waarna er een order ontstaat. Nu komt het wel eens voor dat een klant naar een orderstatus vraagt, en dat deze order nooit gevonden wordt. Ik plaatste vorig jaar een order bij een groot bedrijf en ook deze was zoekgeraakt. Vroeger werd er nog wel eens in een papieren dossier gezocht, maar nu krijg je direct antwoord aan de telefoon: Ik kan het niet vinden.

In mijn jeugd heb ik een film op video gezien en uit nostalgische overweging wilde ik deze nogmaals zien. Heb gezocht op IMDB en andere filmsites, maar niets gevonden.

Steeds meer besef ik dat als het er niet digitaal is, dan bestaat het dus blijkbaar niet (meer). En dat is toch een prachtige contradictie? Juist digitaal neemt geen fysieke plaats. Toch wordt de uitspraak steeds meer waar, al wordt bestaan op deze manier steeds meer Descartiaans.

iPad te dominant?

Sinds vrijdag heb ik mijn iPad en ik doe er precies mee wat ik ervan verwacht had. Lekker bank hangen, internetten, bloggen en films kijken. Omdat het nieuw is, wil ik er ook veel over lezen, maar soms lijkt het wel alsof er niets anders meer bestaat dan de iPad en dit ergert veel mensen.

 

Dit was op Nu.nl, maar ik lees veel reacties op GizModo dat mensen zich afvragen of GizModo nog wat anders doet dan alleen maar over de iPad te schrijven. Wat me ook opvalt is het Apple liefde haat verhaal. Zoveel emotionele reacties, het lijkt haast wel religie. Ik vind het een fijn apparaat en bepaalde dingen zijn er erg goed op gedaan. Lange duur van de accu vind ik een groot onderbelicht voordeel, en multitasken en vooralsnog voor mij een grote tekortkoming. Daarnaast neemt Apple wel een risico met het beperken en afzonderen van de AppStore. Niettemin hoeven ze niet de grootste te zijn, als je maar winstgevend bent. Uiteindelijk denk ik dat Android groter wordt dan het iPhone OS. Minder beperkingen en meer verschillende hardware. Een goede gebruikerservaring realiseren met Android is dan wel weer een stuk ingewikkelder omdat je met veel meer zaken rekening moet houden. Overigens moedig ik concurrentie alleen maar aan. Het is toch alleen maar goed als er veel alternatieven komen? Dan wordt alles beter.

Ik ben mijn iPad intensief aan het gebruiken om echt te kijken of het apparaat aansluit bij de verwachtingen die ik voor deze nieuwe markt heb. Duidelijk is dat ik erg positief ben het het in ieder geval heerlijk vind werken, nadelen zijn er ook en hier is een opsomming:

• Wordt erg kaal geleverd. Zelfs het draadje voor het opladen moet je ook gebruiken om te synchroniseren met je computer. Alles moet je extra aanschaffen en dit gaat serieus extra geld kosten. Ook aansluiten op TV moet met verloop stekkertjes.
• Het scherm zit erg snel vol met vingers die je eraf moet boenen. Misschien dat een protector dit probleem kan verhelpen.
• Multitasken is een serieus gemis. Juist omdat je meer op een iPad doet dan op een iPod touch of iPhone heb je dit echt nodig. Hopelijk zal de nieuwe firmware deze zomer dit probleem oplossen.
• Filmkijken gaat geweldig, gisteren “Up in the Air” gekeken en die ervaring was erg goed, wel jammer dat het scherm niet de juiste formaten hiervoor heeft zodat je altijd een deel van je scherm afkapt of met behoorlijke zwarte balken zit.

Er is dus nog behoorlijk wat verbeteringen mogelijk. Niettemin ben ik een fan. Zo meteen is het apparaat ook in Europa te koop en als je de prijzen bekijkt lijken die erg hoog vergeleken met de dollar. Wat je echter niet leest in de diverse media is dat de amerikaanse prijzen zonder BTW zijn. Op de iPad van $ 599 komt dus direct al een $ 53 dollar aan belasting bij. Ook als je ziet dat de euro snel minder waard wordt is de (redelijke vaste) prijsstelling van Apple minder slecht dan het lijkt.

Als laatste puntje wil ik nog opmerken dat het in gebruik nemen van de iPad toch wel een zeer goede ervaring is qua synchroniseren en dergelijke. Je prikt hem in de computer en direct worden ook alle iPhone apps overgezet naar de iPad. Ook het kopen in de Amerikaans AppStore gaat vlekkeloos en de apps bestaan naast elkaar zonder dat je hier nadelen aan beleefd. Wel even tegoed kaarten kopen en een adres in de verenigde staten gebruiken om aan te melden. Niettemin is het gemak een van de grootste stuwers van het succes van Apple en zie ik als leermoment. Het geld wordt zeer gemakkelijk uitgegeven en het doet het allemaal gewoon. Dit heb ik anders meegemaakt.

Ja de iPad is erg aanwezig in het nieuws en ik denk dat dit ook wel terecht is. Het gaat namelijk om een hele nieuwe stroming aan gebruiksapparatuur en hopelijk krijgen we snel goede alternatieven van concurrenten. Ik denk alleen dat de concurrentie toch vrij lang op zich laat wachten en zie Android als de grootste kanshebber. In aantallen groeien ze volgens mij al sneller de iPhone OS en het is voor meer hardware geschikt, maar qua gebruikersgemak en aanbod moet nog wel heel erg veel gedaan worden.

iPad is geen toeval

Ik heb de iPad inmiddels besteld en verwacht hem maandag of dinsdag binnen. Farideh maakte een filmpje over de iPad, dus heb hem nu ook in handen gehad, en ook Cindy mijn vrouw is enthousiast. Al eerder schreef ik dat ik geloof in de iPad, en dat deze manier van consumeren de toekomst (op de korte termijn) heeft. Zo zul je ook zien dat TV’s steeds meer met het internet gaat doen. Ik verwacht heel snel TV’s met een webcam aan boord, of dat je deze in ieder geval via USB kunt gebruiken voor videofoon gesprekken. Maar ook het consumeren van internet gaat op TV’s gebeuren en ik geloof dat Samsung nu zelfs al een App Store heeft. Ook dat zal een grote vlucht gaan nemen.

Maar nu terug naar de iPad. Zonet las ik een artikel waar ik door nu.nl op gewezen werd: http://techcrunch.com/2010/04/29/hewlett-packard-to-kill-windows-7-tablet-project/ . HP zou een concurrent van de iPad medio dit jaar uitbrengen, maar ziet door voorlopig vanaf. Windows 7 zou toch niet goed genoeg werken en de batterij opslurpen. En hiermee wil ik aangevend dat Apple geen slechte keuze heeft gemaakt door de iPad uit te rusten met dezelfde software als de iPod touch. Ja, het leek wel beperkt en minder revolutionair, maar om als product te kunnen slagen was onder andere een langere batterijduur gewoon noodzaak. 10 uur non stop zonder te laden en een stand-by van 1 maand is dus ook bijzonder en kwam dus ook met concessies. Dit is ook één van de redenen waarom flash niet toegelaten wordt op de iPhone, iPad, etc. Steve Jobs heeft hier een uitgebreid stuk over geschreven: http://www.apple.com/hotnews/thoughts-on-flash/ . Wat ik niet wist is dat de processor in de iPad dus ook berekeningen deed voor het tonen van video door H.264 formaat toe te passen. Flash doet veel compressie dus in de software laag en daarmee is dus binnen vijf uur je batterij leeg.

Bepaalde keuzes bij de iPad leken in de eerste instantie wellicht minder innovatief te zijn, maar juist door de speciale mix hebben ze nu een killer product. Blijkbaar kun je gewoon geen laptop vervanger te maken op dit moment zonder tegen de grote nadelen aan te lopen zoals energie gebruik en een te zwaar operating system. Nu ben ik benieuwd of Microsoft Windows Mobile 7 wel de belofte waar kan maken.

Overigens denk ik dat er ook iPad-achtigen (noem het de Slate categorie) van andere bedrijven komen die ook succesvol zullen zijn. Android lijkt me namelijk prima geschikt hiervoor, ze hebben dan wel wat achterstand weg te werken en aangezien de prijzen van de iPad door veel analisten heel erg meevallen zal dat nog wel een zware dobber worden. De strijd zal dan vooral op prijs gestreden worden.

De laatste tijd kijk ik heel erg naar Social Media en Business modellen in de “nieuwe wereld” en vind ik het enorm interessant hoe de markt zicht ontwikkeld. Ik moet zeggen dat ik veel leer van Apple en bewondering krijg voor de manier waarop ze het doen. Aan de ene kant lijkt het een heel erg hard, commercieel en star bedrijf wat zich bijna als monopolist opstelt. Daarnaast lijkt Apple wel één grote hype en gevoel voor PR te hebben. Aan de andere leveren ze dus ook superieure spullen af en lopen ze een paar stappen voor op de concurrentie. Niet in sec hardware technologie en aantallen, maar wel in gebruikerservaring en vernieuwingen. Ik denk dat je leuke prijsvragen kunt uitschrijven met; wat wordt the next big thing van Apple? Of hoe ziet de 2^e generatie iPad eruit? Bij deze neem ik me voor om de biografie van Apple te gaan lezen. Iemand een goede suggestie voor een boek of site?

Om terug te komen op de titel, de keuzes die voor de iPad gemaakt zijn komen niet uit de lucht vallen. In de eerste instantie ontving de iPad veel kritiek, maar nu blijkt al snel dat de concurrentie dezelfde problemen vraagstukken tegenkomt die Apple is tegengekomen. Ik zou het alleen maar fantastisch vinden als er een iPad killer komt, maar ik betwijfel of dit binnen twee jaar gaat gebeuren. Als het komt verwacht ik dat dit een Android/Google apparaat wordt. Ik kom hier over twee jaar op terug om dit te evalueren.

Waarom de Apple iPad succesvol wordt

Als je op het internet zoekt naar iPad kom je twee kampen tegen; de voor en tegenstanders. En de discussie is nogal fel. Er lijkt weinig tussenin te zitten.

Ik denk dat de iPad een (groot) succes wordt en zal dit toelichten.

Toen ik de presentatie van de iPad voor het eerst zag dacht ik alleen maar dat het om een grote iPod touch gaat, nu is mijn mening daarin niet heel erg veranderd maar zie ik nu wel in dat het apparaat een enorm gat opvult. Namelijk het gat van de gemakkelijke internet consumptie. Ik heb in de huiskamer in mooie laptop staan die altijd opgeladen is en binnen 10 seconden uit de slaapstand komt. Toch gebruik ik en mijn vrouw hem nauwelijks. Op zolder heb ik een computer altijd aan staan en daar heb ik nog een mooi scherm bij ook.

Waarom gebruik ik mijn laptop niet? Omdat het toch een groot ding is, adapter eruit, open klappen en dan een muis besturen met een muispad (onderop het toetsenbord). Een iPad daarentegen pak je op en die doet het. Je tikt op browser en bam, je zit op het internet. Binnen 10 seconden is de mail gecheckt en kun je hem eventueel ook weer wegleggen.

Maar er is meer. Door de apps die ook al zo fijn werkten op de iPhone ben je nog sneller waar je wezen wilt. Buienradar, Hyves, YouTube, etc. Maar ook het lezen van de krant gaat niet alleen sneller en ook gewoon beter. Juist door het grotere scherm kun je er dingen mee die je met de iPhone wel kan, maar qua gebruikerservaring toch wat minder zijn. Ik heb overigens ook een E-reader en hoewel je daarmee in de volle zon kan lezen, gaat het bladeren toch een stuk stugger en is het zwart wit.

Er bestaat veel kritiek dat het apparaat te weinig kan en (nog) niet kan mutlitasken. Die kritiek snap ik wel, maar het is helemaal niet erg dat het geen laptop vervanger is. De prijs zal vanaf 430 euro zijn en dat is in mijn ogen een hele vriendelijke behapbare prijs. Als je het apparaat vooral voor internetconsumptie gebruikt zal 16 Gb ook best genoeg zijn.

Ik ben geen Apple fan en vind het een behoorlijk arrogant en star bedrijf en vorig jaar dacht ik dat bijvoorbeeld de iPhone niets bijzonders was, maar door hem te gebruiken was ik snel verkocht. Het zit in details maar het apparaat reageert zo goed op aanraking en beweging en zit vol kleine handigheidjes (GPS en Kompass) die de gebruikerservaring enorm versterken. Voor mij is iPhone de eerste smartphone waarop ik ook daadwerkelijk internet gebruik en de iPad is daarin alleen wat sterker. Het scherm is ook echt groot genoeg om tv op te kijken.

Nu komen er ook best concurrenten en volgens sommige zijn die er al. Toch denk ik dat het niet gemakkelijk is om zo’n krachtige gebruikerservaring neer te zetten als wat Apple doet. En juist door de laagdrempelige appstore en het enorme aanbod kan iedereen het apparaat gebruiken zoals jij wilt. Ook denk ik dat er zelfs een hele markt aan gebruikers wordt aangeboord die ineens spelletjes gaan spelen op de iPad (en daarvoor gaan betalen). Voor dit totaal plaatje bestaat volgens mij op dit moment geen serieuze concurrent.

Zullen er goedkopere alternatieven komen? Vast wel en dat versterkt alleen maar de kracht van het concept. Ik geloof namelijk in de casual internetconsumptie en iPad is de eerste die daar een goede invulling aan geeft. Het zal niet lang meer duren dat TV’s ook met webcams worden uitgerust en veel meer inspelen op de wacht-on-demand die in opkomst is.

De tijd zal uitwijzen of de iPad een succes wordt, ik voorspel in ieder geval dat het een groot succes wordt en dat dit het begin is van een transformatie die nu nog sneller zijn intrede zal doen. Let maar op de aantallen digitale boeken die verkocht gaan worden en hoe de prijsstructuur van leesvoer gaat veranderen. Ook geloof ik dat dit een kans is voor uitgevers van bijvoorbeeld kranten om toch weer meer abonnementen af te sluiten, tegen weliswaar een andere prijs dan de papieren variant, maar dat lijkt me ook terecht aangezien er een heel keten aan logistiek verdwijnt.

Overigens denk ik ook dat er nieuwe problemen ontstaan. Begon het tv gebruik eindelijk af te nemen (geen bron, gewoon mijn gevoel), komt er weer iets nieuws tussen zodat mensen minder tijd hebben voor elkaar en nog sneller naar de informatie vloedgolf zullen grijpen. Of dat je wel naast elkaar op de bank zit, alleen allebei in je eigen wereld.

Hypotheekrenteaftrek? Laat banken meebetalen

Ineens is het aanpakken van de hypotheekrente aftrek bespreekbaar geworden. Dit was tamelijk onverwacht. Niet dat het een keer besproken zou worden, maar dat het geen heilig huisje meer is. Dat is zogezegd echt een paradigmashift. Ik heb daar wel een paar kanttekeningen bij.

Ten eerste is het effect van afschaffen van de aftrek complex. Er wordt een voordeel geboden wat de koopkracht van mensen versterkt, door dit te beperken stroomt er ook minder geld door de economie terwijl de regeling juist bestond om de economie te versterken. Als mensen van eigen geld een huis moeten kopen zouden er nauwelijks huizen verkocht worden. De beoogde opbrengst van afschaffen zou wel eens heel anders uit kunnen pakken.

Het huren van huizen heb je in twee categorieën: Goedkoop en vrije sector. Goedkoop wordt door de overheid in feite gesubsidieerd. Zou bij het beperken van de hypotheekrenteaftrek hier ook afscheid van genomen moeten worden? Zo niet, dan is dit weer een voorbeeld van toenemend socialisme en ook daar zie ik een gevaar voor de economie. Hoe meer de ondernemende mens wordt getemperd en afgeroomd hoe minder initiatief ontstaat (opinie).

Maar het belangrijkste onderdeel van mijn opinie komt nog.

Ik heb keukens verkocht en deed dat best verdienstelijk. Daar had je zogezegd projectkeukens. Mensen kochten een nieuw huis en kregen daarin een standaard keuken. Wilde je meer? Dan werd je verwezen naar bepaalde keukenwinkels, in mijn geval, onze winkel. Omdat ze een voordeel kregen wat ze elders niet hadden was het erg gemakkelijk verkopen.

Als je mijn voorbeeld projecteert de het verstrekken van hypotheken dan zie je dat banken het gemakkelijk hebben. De overheid betaald mee aan wat zij verkopen. Banken hoeven hiervoor geen korting te bieden of iets dergelijks, ze verkopen tegen de reguliere prijs en winst en de klanten krijgen in feite koopsubsidie. Is het dan niet logisch dat ook banken gevraagd wordt een bijdrage te leveren voor een hypotheek met renteaftrek? Het gedoe met banken vind ik sowieso dubieus. Trouwe klanten worden gestraft en worden benadeeld tegenover nieuwe klanten waarmee nog helemaal geen band bestaat. Je betaald bij het verlengen van de rente periode een hoger percentage dan bij het aanschaffen van een nieuwe hypotheek. En erger nog, pas als je daartegen protest maakt krijg je ineens korting. De loyale niet zeurende klant wordt dus echt gepakt door een bank.

Een veelgehoord argument is dat de hypotheekrenteaftrek de huizenprijzen heeft doen stijgen. Dit kan ik ontkennen noch bevestigen, maar bedenk wel dat de regeling al meer dan 100 jaar bestaat! Dat betekend dus dat het effect er al 100 jaar zou moeten zijn! Ik denk dat de zuigende werking van steden in combinatie van een huizentekort in die regio’s meer effect heeft op de prijs van een huis dan de hypotheekrenteaftrek aangezien het daarin onduidelijk is wanneer deze dan effect gekregen heeft.

Als het dan toch gaat gebeuren dan lijkt me het uitfaseren over 25 jaar een beter plan dan meteen meters maken. Het moet in ieder geval niet ingezet worden om nu direct te bezuinigen want dat lijkt me funest voor de markt.