woensdag 27 oktober 2010

Het probleem van een kapotte (externe) harde schijf

In de afgelopen vijf jaar heb ik vier harde schijven zien overlijden binnen de garantieperiode. Toch heb ik maar in één geval aanspraak durven maken op garantie. Toen was de schijf zeer traag, maar werkte nog wel. Die kon ik tenminste nog grondig formatteren. Maar stel je hebt een externe harde schijf gekocht als back-up van al je bestanden en hij gaat stuk. En er staat data op van je klanten of andere gevoelige informatie. Wat doe je dan?

Want garantie bestaat voornamelijk uit retourneren of inleveren. En hoe weet je dan dat data en informatie niet verkeerd terecht komt? Ik ken twee gevallen van goede kennissen waarin deze een harde schijf kocht als nieuw of via een 2e hands site waar nog zeer veel gegevens op stonden. Als een harde schijf stuk gaat kun je zelf meestal niet meer bij de data komen. Formatteren gaat dan dus niet meer, en even voor de zekerheid een schroevendraaier er doorheen slaan doet je claim op garantie geen goed.

Als je de schijf inlevert weet je gewoon niet wat er mee gebeurd. Je kan de leverancier vertrouwen, maar je moet ook de koerier vertrouwen en alle medewerkers die er mogelijk wat mee doen, of het recycle bedrijf als je leverancier besluit dat een schijf maken te duur is en meteen een nieuwe meegeeft.

Het gaat er dus om dat je niet wilt dat ander mensen jouw data in kunnen zien. Maar wat als er ingebroken wordt? Of vraag je wel eens af waar de gemiddelde MKB-er zijn back-up van bedrijfsgegevens bewaard? Eén probleem is al vaak dat een ondernemer geen verstand heeft van de techniek. Maar ook je data veilig op het internet opslaan is relatief. Want gebruik jij een kastje (zo’n reader die je ook gebruikt bij internet bankieren) om op je data bij de online back-up provider in te loggen? Want al staat de data versleuteld en is de verbinding versleuteld, er is maar een gebruikersnaam en wachtwoord nodig om erbij te kunnen.

Daarnaast is er nog zoiets als phishing. Het hengelen naar gegevens. De technieken worden steeds geavanceerder en als het mij als moeite kost om er niet in te trappen, hoe moet dat mijn moeder vergaan? Een ander probleem is integratie. Je kent dat wel; je gebruikt een online service en die biedt aan om contacten van een andere service te importeren. Hoe zeker weet je dat jouw ingevoerde gebruikersnaam en wachtwoord niet opgeslagen en misbruikt wordt? En gebruik je voor elke dienst een andere gebruikersnaam en wachtwoord? Het wachtwoord bij service A kan misschien ook gebruikt worden bij service B.

Het zijn reële problemen en die beginnen al bij een kapotte harde schijf….

woensdag 13 oktober 2010

Dropbox: een cloudbelofte ingewilligd

Hier is mijn artikel welke ook op Computable is gepubliceerd: http://bit.ly/bczks4 

____

Eind vorig jaar kreeg ik mijn eerste iPhone. Voor mijn werk gebruik ik een laptop als ik buiten de deur ben, bij een klant heb ik een vaste werkplek en thuis heb ik ook een pc waarop ik veel doe. Toen de iPad uitkwam zag ik ook daarvan de waarde in (snelle, simpele internetconsumptie) en zodoende merkte ik steeds vaker dat ik tijd kwijt was aan simpele handelingen.
Of het nu ging over een document wat ik aan het schrijven was of dat de administratie belde met een vraag waarvoor ik bij mijn scans moest zijn, het levert veel onnodig werk op. Daarnaast doe ik ook altijd mijn best om minimaal één backup buiten de deur te hebben voor als er brand uitbreekt of als er wordt ingebroken (zij nemen ook de losse harde schijf mee). Ik had al gehoord van Dropbox, maar anders dan in Amerika lijken Nederlanders er huiverig voor om maandelijks een bedrag te betalen voor een online service. Omdat ik met al die computers en apparaten toch steeds vaker tegen problemen aan liep heb ik Dropbox uitgeprobeerd.

Dropbox is een online service en applicatie die de mogelijkheid biedt bestanden veilig en versleuteld op te slaan op een virtuele harde schijf op het internet. Waar mijn data precies staat weet ik niet, maar dropbox is een soort schil om Amazone Webservices (AWS) heen. En daarvan weet ik dat bestanden inderdaad versleuteld zijn en gewoon niet te lezen zijn zonder de sleutel: gebruikersnaam en wachtwoord. Op veiligheid kom ik zo direct terug.

Een groot voordeel van Dropbox is dat de bestanden gewoon lokaal op de harde schijf staan, bijvoorbeeld in de map 'Mijn documenten', het enige wat je hoeft te doen is bestanden op te slaan in die map en ze worden automatische gesynchroniseerd met de Dropbox virtuele schijf op het internet. De bestanden zijn dus ook beschikbaar zonder internetverbinding. En om aan te geven hoe slim Dropbox werkt. Als een bestand wijzigt (bijvoorbeeld een Word-document), dan wordt alleen het verschil verstuurd over het internet en niet elke keer het hele bestand, maar het gaat verder: je kunt ook oude versies van het document terugzetten en dus de gehele wijzigingsgeschiedenis. Het is zelfs mogelijk verwijderde bestanden terug te halen. Waardoor dit backup- en restore-functionaliteit bied.

Eén van de grootste krachten van Dropbox vind ik dat het gewoon werkt zonder dat je het merkt. Ben je bang dat het de internetverbinding te zwaar belast? Dit is instelbaar. Verder is het gewoon een map op je computer en werkt beter dan alleen een virtuele schijf op het internet (bijvoorbeeld Skidrive of bijvoorbeeld een WebDav), het is namelijk sneller en werkt ook offline. Daarnaast is Dropbox goed te integreren met bijvoorbeeld apps op de iPad. Het verplaatsen van PDF-documenten van en naar de iPad zonder externe hulpmiddelen werkt niet erg gebruiksvriendelijk, maar met Dropbox kun je ze gewoon openen in bijvoorbeeld iBooks zodat deze ook offline als boek beschikbaar is. Omdat een betaalde Dropbox 50 GB of 100 GB groot is, leent dit zich niet om alle bestanden offline tot de beschikking te hebben op de iPad. Ook daar is aan gedacht, je kunt bepaalde mappen kiezen die offline op de iPad beschikbaar moeten zijn.

Mijn lofzang gaat verder. Het (gecontroleerd) delen van bestanden werkt zeer krachtig en verfrissend zonder dat de ander Dropbox hoeft te installeren. Je kunt mappen delen en zelfs mappen publiekelijk toegankelijk maken. Hierin zit een wereld aan mogelijkheden, denk maar eens aan de kracht van samenwerken, net zoals dit bijvoorbeeld mogelijk is met Google Docs.
Ook over het gebruik en de prijs is goed nagedacht. 2 GB is onbeperkt gratis en geeft een goede indruk wat het allemaal doet. Voor 99 dollar per jaar heb je 50 GB tot je beschikking. En het maximale op dit moment is 100 GB. Met de gunstige dollarkoers kost deze service dan minder dan zeven euro per maand.
Zitten er nadelen aan Dropbox? Zeker, maar de nadelen zijn vooral als de standaard functionaliteit niet aansluit op jouw specifieke behoefte en hebben ook een relatie met betrekking tot veiligheid. Sommige gebruikers vinden het jammer dat de bestanden gewoon op je computer staan. Als je laptop wordt gestolen staan de Dropbox-bestanden daar ook gewoon op. Dat kun je overigens weer oplossen door de Dropbox een versleuteld gedeelte van de schijf (of een versleutelde schijf) te zetten en Dropbox niet direct te starten als Windows opstart.

Zowel de verbinding als de bestanden zijn versleuteld opgeslagen, maar je moet een applicatie die integreert met Dropbox wel vertrouwen dat ze jouw gebruikersnaam en wachtwoord niet opslaan en misbruiken. Vooral phishing is hierbij een belangrijke bedreiging.
Het gebruik van Dropbox geeft wel een idee waar we naar toe gaan. En hiermee doel ik op het altijd en overal beschikken over je data, het virtualiseren van computers en de schaalbaarheid die hierdoor ontstaat. Hierdoor ontstaan er ook nieuwe dreigingen, maar stilstaan is achterop lopen en ik maak graag gebruik van nieuwe faciliteiten die mijn leven beter maken. Ze zijn in ieder geval het onderzoeken waard.

dinsdag 5 oktober 2010

#TVOH The Voice Of Holland: Een analyse

Ik ben geen fan van talentenshows. Idols heb ik best een aantal keer gezien en leedvermaak van mensen die zichzelf belachelijk maken vond ik best vermakelijk. Toch haakte ik na een aantal keer kijken af, en ondanks dat winners best goed terecht zijn gekomen (veelal in Theaters) heb ik het idee dat een groots artiest beter tot zijn recht komt als deze groeit op een “organische” manier. Maar hierover gaat mijn stukje niet. Ik heb een aantal afleveringen van TVOH gezien (het is nu 5 oktober) en ik ben onder de indruk. Voor veel mensen zal het gewoon een fijn programma zijn, maar als je goed op let is hier meer aan de hand. Het is mijn waarneming en ik zal uiteen zetten wat ik heb gezien en waarom ik dat zo goed vind.

Allereerst de veelgenoemde afwijking met de “traditionele” talentenshows. De artiest kiest de jury in plaats van omgekeerd. Althans, de jury kiest eerst voor het talent op basis van zang (ook een afwijking van het standaard recept), en dan kiest het talent zijn coach. Het lijkt een nuance verschil maar het werkt op meerdere fronten. Je hebt de verrassing van een jurylid na het omdraaien, een mooi filmmoment wat een piekje in de pretbeleving geeft en de spanning wie wanneer zal drukken. Het jury lid moet het talent overtuigen voor hem te kiezen en daarmee komt een jurylid mooi uit de verf en is heerlijk om te zien omdat diens enthousiasme aanstekelijk werkt. Het jurylid beargumenteerd zijn verhaal ook en daarmee leer je de jury ook beter kennen en is er meer interactie. Dit concept zou waarschijnlijk niet goed werken als er geen vooraudities zijn gedaan.

Dit is slechts een opwarmertje. De rijkheid aan details is verbluffend: Soms hoor je Nick & Simon heel even overleggen of ze zullen drukken. Maar door de vooraudities is de hele aflevering volledig gecomponeerd. Elke avond kent zijn verrassing, maar ook een paar dieptepunten omdat je niet alleen maar kan pieken. Er zijn meerdere invalshoeken die belicht worden zodat het plaatje zo lekker aanvult. Teleurstelling en verassing zijn prachtig in elkaar verweven tot een heerlijke beleving. Maar vergis je niet hoeveel duizenden uren voorwerk er is verricht voor het maken van een anderhalf uur spektakel. Er zit zelfs een patroon in de audities (geen twee falen achter elkaar, elke uitzending heeft weer een oude bekende of een telg van een beroemde Nederlander) en dat in elkaar gemonteerd tot een huzarenstukje waarin zelfs elk achtergrond geluidje en muziekje geen toeval is. Het is niet alleen goed bedacht, het is ook nog eens door een boeket aan professionals in elkaar gezet waarbij het lijkt dat er bij elk onderdeel de beste van de beste is gekozen om de taak uit te voeren. Ook de bril van Nick (of Simon) is verdwenen en de styling is per aflevering aangepast.

Nu is dit de eerste ronde en ik ben benieuwd welke verassingen TVOH in petto heeft voor de volgende fases van de show om de aandacht erbij te houden. Overigens heb ik nog geen hele aflevering op TV gezien, maar zo goed als alles via de iPad achteraf bekeken. Enorm voordeel is dat ik dan met een goede koptelefoon op zit en het geluid daardoor veel beter is dan het standaard geluid uit je televisie. Daarnaast is het talent ook griezelig goed! Net als een goede Whisky al veelal gerijpt, maar ook bijzonder dat ze met de andere insteek toch weer een hele nieuwe markt aan talent hebben aangeboord. Hoe krijg je dat nu voor elkaar?

Het mag duidelijk zijn dat ik diep respect heb voor de bedenkers, makers en uitvoerders van The Voice of Holland. Ik schrijf dit op een voor mij zakelijke blog omdat ik hieruit veel lessen trek en parallellen zie met bijvoorbeeld mijn werk. Het programma mag er dan makkelijk te consumeren uit zien, er ligt zeer veel bloed, zweet en tranen aan ten grondslag. Als ik mijn vrouw vraag; “Denk je dat Google een technologisch wonder is?”, dan antwoord ze “Huh? Nee. Je tikt een paar woorden in en je ziet een lijstje met resultaten.”. Nu wil ik TVOH niet vergelijken met Google maar de overeenkomst is dat het lijkt op andere dingen die je kent, maar dat er een hele wereld achter zit. Voor mij is een andere les dat succes niet één factor van geluk is, maar dat er heel veel dimensies samen moeten komen en dat het niet op één persoon aan komt. Een andere les is dat je nog steeds succes kunt hebben in een volwassen markt. Er zijn al veel talentenshows, dat betekend niet dat er geen ruimte is voor nog een talentenshow en dat geldt ook voor software/sites/smartphones etc. Zo denk ik dat er nog steeds nieuwe banken (geldbanken that is) succes vol kunnen zijn, winkels zich nog vreselijk kunnen vernieuwen en er betere manier zijn om piraterij te bestrijden, ik zie zelfs mogelijkheden voor nieuwe automerken.

Ik hoop echt dat TVOH zijn huidige succes naar de finale toe prolongeert. De voortekenen zijn in ieder geval goed.