Ik ben geen fan van talentenshows. Idols heb ik best een aantal keer gezien en leedvermaak van mensen die zichzelf belachelijk maken vond ik best vermakelijk. Toch haakte ik na een aantal keer kijken af, en ondanks dat winners best goed terecht zijn gekomen (veelal in Theaters) heb ik het idee dat een groots artiest beter tot zijn recht komt als deze groeit op een “organische” manier. Maar hierover gaat mijn stukje niet. Ik heb een aantal afleveringen van TVOH gezien (het is nu 5 oktober) en ik ben onder de indruk. Voor veel mensen zal het gewoon een fijn programma zijn, maar als je goed op let is hier meer aan de hand. Het is mijn waarneming en ik zal uiteen zetten wat ik heb gezien en waarom ik dat zo goed vind.
Allereerst de veelgenoemde afwijking met de “traditionele” talentenshows. De artiest kiest de jury in plaats van omgekeerd. Althans, de jury kiest eerst voor het talent op basis van zang (ook een afwijking van het standaard recept), en dan kiest het talent zijn coach. Het lijkt een nuance verschil maar het werkt op meerdere fronten. Je hebt de verrassing van een jurylid na het omdraaien, een mooi filmmoment wat een piekje in de pretbeleving geeft en de spanning wie wanneer zal drukken. Het jury lid moet het talent overtuigen voor hem te kiezen en daarmee komt een jurylid mooi uit de verf en is heerlijk om te zien omdat diens enthousiasme aanstekelijk werkt. Het jurylid beargumenteerd zijn verhaal ook en daarmee leer je de jury ook beter kennen en is er meer interactie. Dit concept zou waarschijnlijk niet goed werken als er geen vooraudities zijn gedaan.
Dit is slechts een opwarmertje. De rijkheid aan details is verbluffend: Soms hoor je Nick & Simon heel even overleggen of ze zullen drukken. Maar door de vooraudities is de hele aflevering volledig gecomponeerd. Elke avond kent zijn verrassing, maar ook een paar dieptepunten omdat je niet alleen maar kan pieken. Er zijn meerdere invalshoeken die belicht worden zodat het plaatje zo lekker aanvult. Teleurstelling en verassing zijn prachtig in elkaar verweven tot een heerlijke beleving. Maar vergis je niet hoeveel duizenden uren voorwerk er is verricht voor het maken van een anderhalf uur spektakel. Er zit zelfs een patroon in de audities (geen twee falen achter elkaar, elke uitzending heeft weer een oude bekende of een telg van een beroemde Nederlander) en dat in elkaar gemonteerd tot een huzarenstukje waarin zelfs elk achtergrond geluidje en muziekje geen toeval is. Het is niet alleen goed bedacht, het is ook nog eens door een boeket aan professionals in elkaar gezet waarbij het lijkt dat er bij elk onderdeel de beste van de beste is gekozen om de taak uit te voeren. Ook de bril van Nick (of Simon) is verdwenen en de styling is per aflevering aangepast.
Nu is dit de eerste ronde en ik ben benieuwd welke verassingen TVOH in petto heeft voor de volgende fases van de show om de aandacht erbij te houden. Overigens heb ik nog geen hele aflevering op TV gezien, maar zo goed als alles via de iPad achteraf bekeken. Enorm voordeel is dat ik dan met een goede koptelefoon op zit en het geluid daardoor veel beter is dan het standaard geluid uit je televisie. Daarnaast is het talent ook griezelig goed! Net als een goede Whisky al veelal gerijpt, maar ook bijzonder dat ze met de andere insteek toch weer een hele nieuwe markt aan talent hebben aangeboord. Hoe krijg je dat nu voor elkaar?
Het mag duidelijk zijn dat ik diep respect heb voor de bedenkers, makers en uitvoerders van The Voice of Holland. Ik schrijf dit op een voor mij zakelijke blog omdat ik hieruit veel lessen trek en parallellen zie met bijvoorbeeld mijn werk. Het programma mag er dan makkelijk te consumeren uit zien, er ligt zeer veel bloed, zweet en tranen aan ten grondslag. Als ik mijn vrouw vraag; “Denk je dat Google een technologisch wonder is?”, dan antwoord ze “Huh? Nee. Je tikt een paar woorden in en je ziet een lijstje met resultaten.”. Nu wil ik TVOH niet vergelijken met Google maar de overeenkomst is dat het lijkt op andere dingen die je kent, maar dat er een hele wereld achter zit. Voor mij is een andere les dat succes niet één factor van geluk is, maar dat er heel veel dimensies samen moeten komen en dat het niet op één persoon aan komt. Een andere les is dat je nog steeds succes kunt hebben in een volwassen markt. Er zijn al veel talentenshows, dat betekend niet dat er geen ruimte is voor nog een talentenshow en dat geldt ook voor software/sites/smartphones etc. Zo denk ik dat er nog steeds nieuwe banken (geldbanken that is) succes vol kunnen zijn, winkels zich nog vreselijk kunnen vernieuwen en er betere manier zijn om piraterij te bestrijden, ik zie zelfs mogelijkheden voor nieuwe automerken.
Ik hoop echt dat TVOH zijn huidige succes naar de finale toe prolongeert. De voortekenen zijn in ieder geval goed.